Tuesday, March 29, 2011

Στριφογυρνούν στο ipod μου...

baby guru - S/T


Hunx and his Punx - Too young to be in love


Cat's Eyes - Broken Glass EP


Parenthetical Girls - Privilege, Pt. III: Mend & Make Do

Glasvegas - EUPHORIC /// HEARTBREAK \\\


Vivian Girls - Share the Joy

Friday, March 25, 2011

Wednesday, March 16, 2011

Pj Harvey - Let England Shake

Pj Harvey

Let England Shake

(Island, 2011)


Η μεγάλη "ατυχία" του να βγει την ίδια περίπου εποχή με τους Radiohead με έκανε να μην πέσω με τα μούτρα σε ένα δίσκο που ίσως είναι μακράν ο καλύτερος (για μένα) της Pj και ένας από τους 4-5 καλύτερους φέτος.

Στίχοι:

H Pj καταφέρνει να φτιάξει ένα concept δίσκο βασισμένο σε ιστορικά στοιχεία, αναφορές από στρατιώτες και από ότι μπορούσε να τις προσφέρει πληροφορίες για τον πόλεμο. Καταφέρνει να δαμάσει το παρελθόν της και να γράψει προτάσεις καλοζυγισμένες, περιγραφικές, δραματικές...σα να διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις το bananafish του salinger...

Η μουσική:

Η μουσική της έχει εξελιχθεί. Μεστή, δυναμική, μελωδική, στακάτη αποτυπώνει και εσωκλείει όλη αυτή τη στιχουργική προσπάθεια και ιστορική γνώση.. Η βάση της, αυτό το διαβολεμένο 36χορδο AutoHarp αλλά και πολλά samples...το πασίγνωστο πια Istanbul (Not Costantinople) των four lads, το The bed's too big without you από Police (στο Glorious Land) κα...δημιουργούν τραγούδια που σε τραβάνε μαζί τους σε μια στρατιωτική παρέλαση άλλου τύπου...indie εμβατήρια...μέχρι reggea διαλείμματα...η pj harvey ξαναξεκινά την καριέρα της θα έλεγα, χρησιμοποιώντας όλο το παρελθόν της για να το αποδώσει διαστρεβλωμένο στο μέλλον...

Αντί Επιλόγου:

όταν πρωτάκουσα το δίσκο ανακάλυψα μέσα του την σύγχρονη αγγλία και τον τρόπο ζωής της. Της καθημερινές ομορφιές της αλλά και την αγωνία για το αύριο. Ο δίσκος αυτός δεν κοιτά μόνο στο παρελθόν, στέκεται σα σχόλιο για όλους τους αγώνες, για τους πολέμους, προσωπικές μάχες, την καθημερινότητα..

Το καλύτερο τετράστιχο του δίσκου δεν αφήνει περιθώρια για το εύρος των ερμηνειών:

Let me walk through the stinking alleys
to the music of drunken beatings
past the Thames River, glistering like gold
hastily sold for nothing


9.6

Those will burn: Let England Shake, The Last Living Rose, The Words that MAketh Murder, All and Everyone κα..

Thursday, March 10, 2011

Not a Friend by Cat's eye

όταν μια Καναδή σοπράνο ενώνεται με τον Faris Badwan από τους Horrors τότε προσωπικά έχω να περιμένω κάτι περίεργα καλό...το mojo μιλάει ήδη για ένα landmark μέσα στο ΄11...

το ep τους ήδη κυκλοφορεί με την ονομασία Broken Glass και μέσα στον Απρίλιο (04-04) από την rough trade το ομώνυμο.

Monday, March 7, 2011

Dum Dum Girls - He gets me high

Dum Dum Girls

He Gets me High

(Sub Pop, 2011)

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η πορεία ενός συγκροτήματος...από τα πρώτα demos και 7'' μέχρι τους δίσκους και διάφορα ep...οι dum dum girls μέσα σε λίγα χρόνια κατάφεραν να εξελιχθούν μέσα στα όρια της μουσικής τους. Το he gets me high έρχεται λίγο καιρό μετά το i will be καταφέρνοντας να είναι διαφορετικό, πιο γεμάτο και πιο σοβαρό. Ίσως γίνεται και περισσότερο προσωπικό. Ξεκινά δυναμικά με τύμπανα και τη φωνή της DeeDee συνεχίζοντας τη μουσική από εκεί που την άφησαν στο Stiff little fingers 7'', ενώ το ομώνυμο τραγούδι ξαβαφέρνει μνήμες από το i will be με την διαφορά ότι η όλη παραγωγή δείχνει να έχει πάει ένα βήμα παραπέρα...Καταφέρνει να βρει βάθος και προσωπικότητα και να αξιοποιήσει την σταθερά όμορφη φωνή της DeeDee. Το Take care of my babe ίσως το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι μια αργόσυρτη μελαγχολική "ιδιαιτερότητα" μέσα στο EP. H retro διάθεση του, η doo woop αισθητική του μαζί με την "φωνοκεντρική" προσέγγιση του κομματιού συνθέτουν το τετράλεπτο διαμάντι....

Για το τέλος μας έχουν αφήσει ένα cover...smiths. Το There Is A Light That Never Goes Out μας αποδεικνύει πως τα κορίτσια έχουν τα κότσια να τα βάλουν με ένα κομμάτι από το queen is dead και να το κάνουν κτήμα τους χωρίς πολλές φανφάρες και κολπάκια....straight forward παίξιμο που -ναι διάολε θα το πω- θα μπορούσε να είναι από live των smiths....και κάπου στο τέλος γίνεται και τόσο dumdum...

τα κορίτσια δείχνουν να το έχουν ακόμα περισσότερο αν και γίνονται ακόμα πιο προσωποκεντικές αυτό δεν δείχνει να χαλάει τη μαγιά και με βάση την φωνή της DeeDee που όλο και καλύτερεύει (μάλλον μαθαίνει να την χρησιμοποιεί) και τις χαλαρές μελωδίες φτιάχνουν δίσκους που μπορεί να μην έχουν την βαρύτητα άλλων αλλά σίγουρα μπορούν να σου φτιάξουν τη μέρα....


7.5