Showing posts with label Burzum. Show all posts
Showing posts with label Burzum. Show all posts

Monday, March 1, 2010

Burzum - Belus

Burzum

Belus

(Byelobog Productions, 2010)


Δεν έχω ιδέα για το τι γίνεται εν έτη 2010 στα χωράφια του black metal, αν υπάρχει ακόμα κάτι τέτοιο, αλλά όσο αφορά την δεκαετία του ’90 νομίζω ότι το συγκεκριμένο subgenre ήταν ό,τι πιο πρωτοπόρο συνέβη στα μουσικά δρώμενα. Είναι συγκλονιστικό αν σκεφτείς πώς ένα μάτσο κακομαθημένοι, γεμάτοι ανασφάλειες και αδιέξοδα έφηβοι μπόρεσαν να διοχετεύσουν την οργή τους και την απόγνωσή τους με τέτοιο τρόπο στη μουσική. Λιγότερο συγκλονιστικός μου φαίνεται ο μύθος γύρω από αυτό. Το κάψιμο των εκκλησιών, ο εκτροχιασμός, ο φόνος. Και αυτά αποτέλεσμα των ίδιων αδιεξόδων ήταν, αλλά δεν βλέπω σε αυτά κάποιο περεταίρω ενδιαφέρον. Το ίδιο και όσο αφορά το image και την θεματολογία των στίχων (λίγη σημασία είχε το αν τραγουδούσαν για το πόσο μισούν τους χριστιανούς, ή για τους βόρειους θεούς και τον παγανισμό – έτσι και αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να καταλάβεις λέξη, η φωνή χρησιμοποιείται σαν ένα ακόμα μουσικό όργανο). Αλλά η μουσική ήταν πρωτόγνωρη. Απόκοσμη, να μπαίνει μέσα σου και να ανακατεύει, να αναστατώνει τα πάντα. Ο κύριος Varg Vikernes λοιπόν, ήταν από τους πρωταγωνιστές, τόσο μουσικά, όσο και ως προς τα υπόλοιπα. Και αυτός εδώ είναι ο πρώτος του δίσκος μετά από 12 χρόνια, αλλά και ο πρώτος του δίσκος μετά από την αποφυλάκισή του – 16 χρόνια εξέτισε. Η φωτιά βέβαια έχει σβήσει. Και αυτό μάλλον είναι πολύ καλά νέα για τον ίδιο, γιατί πολύ πιθανά να σημαίνει ότι έφτασε σε μία κάποια ισορροπία με τον εαυτό του και τους γύρω του. Από την άλλη, περιέχει πολλά στοιχεία που ξυπνάνε αναμνήσεις από τις παλιές δουλειές, τις ηλεκτρικές, όχι τις ambient. Όσο και αν είναι πιο ‘ανώδυνος’ ο νέος δίσκος, περιέχει μέσα του λίγη από την ποιότητα του Filosofem. Κομμάτια όπως τα Kaimadalthas' Nedstigning και Belus' Tilbakekomst δείχνουν ότι ο νορβηγός συνεχίζει να κατέχει την τέχνη της μονοτονίας και της επανάληψης. Επαναλαμβάνω πως δεν έχω ιδέα για τη σημερινή κατάσταση του black metal, πολύ πιθανά ο δίσκος αυτός να ακούγεται τελείως ξεπερασμένος και πρωτόλειος. Αλλά ακόμα και έτσι, έχει κάτι να πει.

7.6

Those will burn: Kaimadalthas' Nedstigning, Belus' Tilbakekomst