04. PJ Harvey - Let England Shake

[...]

Δεν ξέρω γιατί κάθε φορά που ακούω αυτόν το δίσκο ανατριχιάζω. Ποτέ δεν ήμουν φαν της pj και βρίσκω τώρα πως τα πράγματα που με ενοχλούσαν σε αυτό το δίσκο γίνονται πλεονεκτήματα. Όσο περισσότερο τον ακούω, τόσο περισσότερο βρίσκω μέσα του την σύγχρονη αγγλία. Έστω κι αν αρχικά ελέω radiohead δεν πήρε πολλές ακροάσεις, τελικά κατάφερε να τους περάσει γιατί απλά όταν μπλέκεσαι μαζί του γίνεσαι ένα. Ανατριχιαστικός δίσκος.

05. Radiohead - The King of Limps
06. Dirty Beaches - Badlands
07. Girls - Father, Son, Holy Ghost
08. Danger Mouse&Daniel Luppi - Rome
09. Arch/Matheos - Sympathetic Resonance
10. Acid Baby Jesus - Acid Baby Jesus LP
11. Κτίρια τη Νύχτα - Σημειώσεις Άλυτων Θεμάτων
12. Bibio - Mind Bokeh
13. Tyler the Creator - Goblin
14. Black Lips - Arabia Mountain
15. Puscifer - Conditions of my parole
16. Chelsea Wolfe - Apokalypsis
17. Fleet Foxes - Helplessness Blues
18. James Blake - James Blake
19. Glasvegas - EUPHORIC ///HEARTBREAK\\\
20. Talib Kweli - Gutter Rainbows

pj new....

PJ Harvey - Let England Shake HD

Pj Harvey - Let England Shake

Pj Harvey Let England Shake (Island, 2011)

Η μεγάλη "ατυχία" του να βγει την ίδια περίπου εποχή με τους Radiohead με έκανε να μην πέσω με τα μούτρα σε ένα δίσκο που ίσως είναι μακράν ο καλύτερος (για μένα) της Pj και ένας από τους 4-5 καλύτερους φέτος.

Στίχοι:

H Pj καταφέρνει να φτιάξει ένα concept δίσκο βασισμένο σε ιστορικά στοιχεία, αναφορές από στρατιώτες και από ότι μπορούσε να τις προσφέρει πληροφορίες για τον πόλεμο. Καταφέρνει να δαμάσει το παρελθόν της και να γράψει προτάσεις καλοζυγισμένες, περιγραφικές, δραματικές...σα να διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις το bananafish του salinger...

Η μουσική:

Η μουσική της έχει εξελιχθεί. Μεστή, δυναμική, μελωδική, στακάτη αποτυπώνει και εσωκλείει όλη αυτή τη στιχουργική προσπάθεια και ιστορική γνώση.. Η βάση της, αυτό το διαβολεμένο 36χορδο AutoHarp αλλά και πολλά samples...το πασίγνωστο πια Istanbul (Not Costantinople) των four lads, το The bed's too big without you από Police (στο Glorious Land) κα...δημιουργούν τραγούδια που σε τραβάνε μαζί τους σε μια στρατιωτική παρέλαση άλλου τύπου...indie εμβατήρια...μέχρι reggea διαλείμματα...η pj harvey ξαναξεκινά την καριέρα της θα έλεγα, χρησιμοποιώντας όλο το παρελθόν της για να το αποδώσει διαστρεβλωμένο στο μέλλον...

Αντί Επιλόγου:

όταν πρωτάκουσα το δίσκο ανακάλυψα μέσα του την σύγχρονη αγγλία και τον τρόπο ζωής της. Της καθημερινές ομορφιές της αλλά και την αγωνία για το αύριο. Ο δίσκος αυτός δεν κοιτά μόνο στο παρελθόν, στέκεται σα σχόλιο για όλους τους αγώνες, για τους πολέμους, προσωπικές μάχες, την καθημερινότητα..

Το καλύτερο τετράστιχο του δίσκου δεν αφήνει περιθώρια για το εύρος των ερμηνειών:

Let me walk through the stinking alleys
to the music of drunken beatings
past the Thames River, glistering like gold
hastily sold for nothing

9.6

Those will burn: Let England Shake, The Last Living Rose, The Words that MAketh Murder, All and Everyone κα..