11. Κτίρια τη Νύχτα - Σημειώσεις Άλυτων Θεμάτων

[...]

Πολλά βήματα μπροστά από την προηγούμενη προσπάθεια για έναν μουσικό ο οποίος καταφέρνει να γράψει σε πολλάπλα μουσικά επίπεδα διαβαθμίσεις συναισθηματικές, εικόνες και αγωνίες. Είναι ένας σύγχρονος ελληνικός δίσκος. Μπολιασμένος με την ικανότητα να σε κολλάει. Να στριφογυρίζει στο μυαλό σου και να σε γεμίζει με εικόνες. Τον λιώνω ακόμα γιατί μου θυμίζει πολλά και τίποτα. Καταπληκτικός.

12. Bibio - Mind Bokeh
13. Tyler the Creator - Goblin
14. Black Lips - Arabia Mountain
15. Puscifer - Conditions of my parole
16. Chelsea Wolfe - Apokalypsis
17. Fleet Foxes - Helplessness Blues
18. James Blake - James Blake
19. Glasvegas - EUPHORIC ///HEARTBREAK\\\
20. Talib Kweli - Gutter Rainbows

Κτίρια τη Νύχτα - Σημειώσεις άλυτων Θεμάτων

Κτίρια τη Νύχτα Σημειώσεις άλυτων θεμάτων (Self Release, 2011)

Ωραία λέω, όταν έμαθα πως ο κτίρια τη νύχτα βγάζει δίσκο, τουλάχιστον έχω κάτι να περιμένω. Ωραία λέω, όταν ο τίτλος θυμίζει τόσο Περεκ. Νοιώθω ότι είναι κεφάλαιο από το "Ζωή, οδηγίες χρήσεως".


Τρία κομμάτια, τρεις διαφορετικές απόψεις για την μουσική. Έχει πλάκα, αλήθεια, γιατί την μουσική του δεν μπορώ να την κατανοήσω στο εύρος που νοιώθω ότι ανοίγεται καθώς την ακούω. Χιλιάδες layers σαν την καθημερινότητα...(γιατί αυτή την καταλαβαίνω???) κι όμως με χτυπάει άσχημα. Με τρελαίνει. Το track 1 έχει κολλήσει μέρες στο repeat. Είναι μπλεγμένο. Κι όμως σα κρεμμύδι σιγά σιγά νοιώθω πως φτάνω στο κέντρο. Μέσα του περιέχει καταπληκτικές μελωδίες και ιστορίες. Αναφορές, εικόνες, ήχοι. Ένα βήμα πιο κοντά στην πόλη. Σα να κρυφακούς από τους φωταγωγούς ένα πράγμα.

Είναι αρκετά συνδεδεμένο με το ΩΕΜ, αλλά και τη Betty Loop Loop. κι όμως είναι ένα βήμα παραπέρα.
Επειδή έτυχε να παρακολουθήσω δύο live (ένα στο vinyl, και ένα στο bios) άρχισα σιγά σιγά να μπαίνω πιο μέσα στο μουσικό του κόσμο.Να γίνονται ξεκάθαρα πράγματα που απλά τα φανταζόμουν ακούγοντας τους δίσκους. Γιατί, είδα ζωντανά την ανάγκη και την ικανότητα να παρουσιάζει την μουσική του μέσα από χιλιάδες ήχους (ακόμα και όταν είχε απλά μια ακουστική κιθάρα).

σκεφτόμουν πως αν κάποιος θα μπορούσε να αναβιώσει και να απενοχοποιήσει από τις σάχλες των "ηρώων" του το στοιχειωμένο "έντεχνο" θα ήταν αυτός. Προς θεού δεν θέλω να βάλω ταμπέλες και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την έννοια όπως την ξέρουμε. Κι όμως θα μπορούσε να γελάει με αυτό, δίνοντας του ποιότητα. Το track 2 είναι ακόμα πιο πολύπλοκο. Ακόμα πιο τραχύ. Το συνέδεσα με τις ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας του μπουκοφσκι. Αυτό μου θύμησε χωρίς να ξέρω το γιατί. Το απόλυτο σαουντρακ. και ξαφνικά ησυχία...για το track 3. Ροή παλιάς καλής κασσέτας, σε "αναγκάζει" να ακούσεις και να ξανακούσεις ολόκληρα τα tracks δίνοντας σου τη δυνατότητα να βρεις χαμένες στιγμές..


ο νέος δίσκος είναι μια ανάγκη να μετακινήσει όλες του τις αναφορές, όλους τους ήχους ένα σκαλί πιο πάνω. Να πάρει τις εμπειρίες από το ΩΕΜ και να φτιάξει κάτι καινούργιο αρκετά διαφορετικό από το προηγούμενο. Οι μουσικές και οι στίχοι που περιέχονται στο track 1 είναι κολλητικά...

9,0

Betty Loop Loop/Άγγελος Κυρίου/Κτίρια τη Νύχτα - Split 2xCS

Betty Loop Loop/Άγγελος Κυρίου/Κτίρια τη Νύχτα Split 2xCS Phase Records, 2011)

Είναι περίεργο πως μπορείς να "δεις" τη μουσική και να αισθανθείς διαφορετικά όταν βρίσκεις μια "ματιά" που σε κάνει να νοιώθεις οικεία. Τελευταία άκουω την μουσική πολεοδομικά...

Άλλη η μουσική της πόλης και άλλη των προαστίων...

εκεί μου είχε κάνει το κλικ στον Άγγελο Κυρίου..μπορούσα να τον κουβαλάω μαζί μου στις βόλτες στο κέντρο, στο μετρό, στο λεωφορείο...Από την άλλη τα κτίρια τη νύχτα ήταν πιο πολύ προαστίου μουσική...τι αλήθεια θα έβγαζε μια συνεργασία των δύο..??

Betty Loop Loop: 36 λεπτά. Θόρυβος, μελωδίες, ψίθυροι, φωνές, κιθάρες, τύμπανα

Α μεριά: και ένα καταπληκτικό κομμάτι ξεκινά στο 3.40λεπτό αλλά και στο 12λεπτό. Καθαρά, μελωδικά υπάρχουν για να δέσουν τα διάφορα πειραματικά αλλά και κλειστοφοβικά όμορφα αποσπάσματα της πρώτης μεριάς...
Β μεριά: Η δεύτερη μεριά πιο πειραματική, σαν ένα jamαρισμα σε live μπλεγμένο με samples, διαλόγους (έχει και από αυτούς εκεί γύρω στο 11ο λεπτό) καταλήγει στο ρεμπέτικο Κάηκε κι ένα σχολείο. Σε μια διασκευή αλα αντιλαλούν οι φυλακές του Σαδίκη...σούπερ.

η betty είναι ξεκάθαρα για την πόλη. Σκοτεινή, βρώμικη και παιχνιδιάρα...

Η δεύτερη κασέτα είναι ένα split από τα κτίρια τη νύχτα και τον Άγγελο.

H μεριά του άγγελου είναι τυπική του χώρου που φτιάχνει με τις μουσικές του. Κολάζ καθημερινής τρέλας.
Η πλευρά των κτιρίων (κι εδώ είναι η έκπληξη) είναι fragments από διάφορα πράγματα, άλλοτε μου θυμίζει oh no!(κι όμως κι όμως, χωρίς να έχει καμία σχέση) και άλλοτε μου θυμίζει μια τεράστια βόλτα στα ερτζιανά...η cut up γραφή του μπάροουζ..5 λεπτά τρέλας!

δεν είναι μουσική για να την λιώσεις. Είναι όμως ικανή να σε παρασύρει. Να σε τραβήξει μέσα της ψάχνοντας να βρεις και στον δικό σου μυαλό πράγματα που σε απασχολούν..είναι μουσική μια μεγαλούπολης του 2011 όμως φτιαγμένη με μικρά μικρά κομμάτια.


κι η κομματάρα της Β μεριάς Καήκε κι ένα σχολείο:

Κτίρια τη νύχτα - Ωεμ και η λαίμαργη αγάπη, οι υποθέσεις του πέμπτου κόσμου

Κτίρια τη νύχτα ωεμ και η λαίμαργη αγάπη, οι υποθέσεις του πέμπτου κόσμου (Self-released, 2010)

Αφού είχα κατέβει κέντρο 3-4 φορές για να περάσω από το βαϊνύλ και να ρωτήσω για το "ωεμ και η λαίμαργη αγάπη, οι υποθέσεις του πέμπτου κόσμου" κατάφερα τη μέρα που πήρα "το κουστουμάκι" να βρω και το τελευταίο αντίτυπο. Όσες φορές βέβαια αγοράζω κάτι που έχω διαβάσει για αυτό τα καλύτερα, βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση πάντα να σιχτιρίζω τα λεφτά μου και την "άμοιρη" τύχη μου...
Αυτή τη φορά και χωρίς πολλές περιστροφές το cd άρχισε να με ιντιργκάρει από νωρίς και με συνεπήρε πάραυτα...Αρχικά ο ελληνικός στίχος κουβαλούσε μαζί του κάποιες αγωνίες και παραστάσεις που έφταναν πολύ κοντά στο να τις προφέρω μα ίσως από φόβο μην χαλάσω την στιγμή σφράγισα τα χείλη μου.
Πολλές φορές μιλάμε για DIY αισθητική και περίεργες ηχογραφήσεις κτλπ, εδώ έχουμε να κάνουμε με πραγματικά ένα DIY δίσκο, με ένα booklet lo-fi! τόσο punk (ενώ η αισθητική του θυμίζει πχ άσιμο), τόσο όμορφο και ζεστό.
Μερικές φορές η μουσική σε κάνει να αναρωτιέσαι τι σκατά είσαι, πως οι ήχοι συνδυάζονται στο κεφάλι σου άλλοτε για να φτιάξουν ένα μελωδικό και όμορφο θόρυβο κι άλλοτε μια καταιγίδα κακού ήχου. Διότι η μπλεγμένη μουσική εδώ μέσα δημιουργεί τον πιο γλυκό θόρυβο, καμωμένο από ηχοτοπία, ηλεκτρικά ηλεκτρονικά όργανα κι από μια φωνή που ενώ δεν θυμίζει τομ γουέτς, είναι τομ γουέητς. Δεν κατάφερα ποτέ να κοιμηθώ με το ωεμ και η λαίμαργη αγάπη, οι υποθέσεις του πέμπτου κόσμου, κι αυτό γιατί κάθε φορά έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται ή μάλλον να προσπαθεί να δει, τι γίνεται πίσω από τους υπέροχους σουρεαλιστικούς στίχους.
Προσωπικά εμένα μου θύμισε σα να πήρε κάποιος τον φάμελλο (από τους ποδηλάτες) και να του έχωσε το χέρι στη μπρίζα. Κάποιες άλλες σα να έδωσαν το ταλέντο πίσω στο δεληβοριά και μερικές άλλες ακούγεται σα να φέραν τους μουσικούς του γουέητς και του σαββόπουλου από το μπάλλο για να δείξουν ποιός είναι καλύτερος (καπνοί). Αλήθεια ακούγεται αποσπασματικό μα δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι τόσο καλά δεμένο το άλμπουμ που το ένα κομμάτι διαδέχεται το άλλο χωρίς να καταλαβαίνεις πότε έφτασες στο τέλος...χωρίς να μπορείς να ταυτοποιήσεις τι σκατά σε έχει χτυπήσει τόσο δυνατά....
Θεωρώ πως αυτός ο δίσκος είναι τόσο καλός γιατί κινείται μέσα σου σα χαμαιλέοντας, αλλάζει, θυμίζει, φτάνει κοντά σου χωρίς να πάρεις πρέφα, κάθε φορά και άλλα πράγματα φέρνει στο μυαλό μου...τώρα καθώς γράφω μου θυμίζει κελαηδόνη όταν θα συνεργαζόταν με τον Κβήτα κάπου στο 2025....
Έχει πλάκα να ακούς αυτό το δίσκο (μέχρι και τώρα δεν είμαι σίγουρος ότι έχω μεταφέρει σωστά τους τίτλους από τα κομμάτια όταν πέρναγα το cd στο αη τιούνς) αλλάζει διαθέσεις και καταφέρνει να γίνει η αστική συνέχεια των Κόρε Ύδρο.
Ναι είναι όπως πρέπει να είναι η ελληνική μουσική το 2010, χωρίς οποιαδήποτε έκπτωση, χωρίς καμία φοβία...ανοίξτε τα κτίρια, τη νύχτα φαίνονται καλύτερα....

9,7
Those will burn: Νυχτερινή αναμονή, Καπνοί, Οι μέρες του '94, Η λαίμαργη αγάπη