Pretty Girls Make Graves

       

Διάβαζα ένα άρθρο στο postwave για κάποιες κυλοφορίες που θα βγουν μέσα στο '14, από ονόματα που πριν καμια 25 χρόνια θα την έπαιζες με μανία αν έβγαζαν μαζί την ίδια χρονιά δίσκο. Cure, Peter Murphy, Marc Almond, ο αγαπημένος Moz, οι Echo&the Bunnymen κα. Υπό κανονικές συνθήκες λοιπόν η χρονιά θα ήταν σούπερ. Καμιά 10αριά δίσκοι...οι 4-5 να αξίζουν και άλλοι 2-3 να ακούγονται, ε...πως να το κάνουμε φτιάξαμε την χρονιά μας.

 Μην τσιμπάς όμως. Μέχρι ώρας για μένα το '14 έχει φέρει ένα φοβερό EP και ένα καλό δίσκο. Τελεία. Και θα μου πει κάποιος, και με το δίκιο του, "γιατί γράφεις τότες αυτό το κειμενάκι;". Αρχικά για να στείλω όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει για τις κυκλοφορίες που περιμένουμε. Και δεύτερον και για να συνδυάσω τον τίτλο, γιατί ακόμα στα αυτιά μου έχω τις savages και όλες τις επηρροές που κουβαλάνε. Γιατί είχα ξεκινήσει να γράφω ένα ωραίο κείμενο για το post punk και το βρήκα τόσο αφελές που το έκανα delete.΄ΓΙατί οι james ξαναέρχονται ελλάδα και βγάζουν και δίσκο...ρε τι στο π@υτσο...δεν έχει έλεος ο theos...

PS: ακούω τον καινούργιο δίσκο των afghan whigs. fuck no no no no no no no...

Disintegration Reissue

Το πιστεύετε ή όχι, έχουν περάσει 21 χρόνια από την κυκλοφορία αυτού του δίσκου. Θυμάμαι πρωτοάκουσα το Lovesong κάπου στο 1993. Έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε... και μου φαίνονται τόσο πολλά... Επανακυκλοφορεί λοιπόν, με δύο συνοδευτικά cd (rarities + live) που αξίζουν τον κόπο. Το pitchfork του έβαλε ένα στρογγυλό 10. Υπερβολικό μου φαίνεται, αλλά το κειμενάκι της κριτικής είναι πολύ όμορφο. Και ένα βιντεάκι για να θυμηθούμε...