Εννέα: Pan Pan - Ένα καλοκαίρι (μετά από έξι καλοκαίρια)

[...]ο δίσκος αυτός είναι ίσως ο πιο cool εκφραστής της ελληνικής "μεγαλούπολης". Χωρίς φανφάρες και υπεκφυγές ο pan pan παρουσιάζει κομμάτια της πιο σύγχρονης αθήνας,σε κάνει να νοιώθεις πράγματι "παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας/ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας", μόνο που τώρα χαμογελάς...έχει ήδη φτάσει στο (πανέμορφο)κειμήλιος, και πατάς το repeat...

Δέκα:The Gaslamp Killer - Breakthrough

 Έντεκα:Slug Guts - Playin' Time with the Deadbeat

 Δώδεκα: Animal Collective - Centipede HZ

Δεκατρία: King Dude - Burning Daylight

Δεκατέσσερα: Lambchop - Mr. M

Δεκαπέντε: Frank Ocean - Channel Orange

Δεκαέξι: David Byrne&St. Vincent - Love this Giant

Δεκαεπτά: Tindersticks - The something Rain

Δεκαοκτώ: Babu Gury - Pieces

Δεκαεννιά: Madlib - Medecine Show#13

Είκοσι: Tame Impala - Lonerism

Pan Pan - Ένα καλοκαίρι (μετά από έξι καλοκαίρια)

Pan Pan Ένα καλοκαίρι (μετά από έξι καλοκαίρια) (Self Release, 2012)

Έχω πολλές φορές αναρωτηθεί γιατί μερικά από τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή έρχονται σε άσχετες στιγμές, είναι απλά και σου κάνουν την ζωή ένα κλικ πιο ευχάριστη, πιο όμορφη.
Φέτος ο παναγιώτης μου έχει δώσει 2-3 τέτοια κλικ, σε αναπάνταχες στιγμές. Το "τα δόντια μας και μια ένδοξη super slo-mo αγκαλιά" ήταν τόσο καλοκαιρινά όμορφο, το "we stole a spaceship together" κομμάτι που συνόδευσε πολλές σελίδες από το impossible dead του ian rankin σε αλλεπάλληλες ακροάσεις έχει μέσα του κρυμμένες μελωδίες που μου θύμησαν χατζιδάκι και αττικ!(καλά, εδώ όποιος θέλει με βαράει...).

Όμως το "Ένα καλοκαίρι (μετά από έξι καλοκαίρια)" αρκετά διαφορετικό, έχει μέσα του τα πιο όμορφα 20 δεύτερα που έχω περάσει εδώ και καιρό...αυτή η ρημάδα η μπατάρια, έρωτας από το πρώτο άκουσμα, όπως με το crackle(κι ας μην έχουν καμία σχέση)...

ο δίσκος αυτός είναι ίσως ο πιο cool εκφραστής της ελληνικής "μεγαλούπολης". Χωρίς φανφάρες και υπεκφυγές ο pan pan παρουσιάζει κομμάτια της πιο σύγχρονης αθήνας,σε κάνει να νοιώθεις πράγματι "παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας/ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας", μόνο που τώρα χαμογελάς...έχει ήδη φτάσει στο (πανέμορφο)κειμήλιος, και πατάς το repeat...

_

9,0

Those will burn: Μπαταρία, Αμπελόκηπει, Pink Matter, Πολύ από όλα, Κειμήλιος

Pan Pan - That pink dot up in the sky

Pan Pan That pink dot up in the sky (ΕΡ 2012)

Το πρώτο κομμάτι -you! (god, it's been a long time) το είχα πρωτοακούσει σ'ενα panikoval πριν λίγο καιρό και μου είχε κάνει εντύπωση η γαλήνια ανατριχίλα που έβγαζε. Όπως και το morninghope (κομματάρα) το είχαμε ακούσει λίγο νωρίτερα από τον δίσκο.
Όταν έμαθα ότι ο δίσκος (κατά βάση) είναι γραμμένος στο nintendo DS, εκτός του ότι εκνευρίστηκα γιατί εγώ πχ στο nanoloop έχω καταφέρει μια τρύπα στο νερό και όχι με ήχο..., τον άκουσα με περισσότερη περιέργεια. Η οποία (περιέργεια) ξεχάστηκε με την εισαγωγή του you! (god, it's been a long time). Αυτές τις 5 μέρες ο δίσκος είναι συνοδευτικό σε ότι κάνω. Κομμάτια όπως το clear like now, foorfoor είναι μαγευτικά και ο γαλήνιος ρυθμός του ΕΡ τουλάχιστον σε εμένα έχει ευεργετικές ιδιότητες.
Ακούγεται τρομερό κλισέ αλλά θα μπορούσε να είναι μουσική για μια ταινία που δεν έχει γυριστεί ακόμα..έχει εκείνη την ποιότητα να σε κάνει να φαντάζεσαι σκηνές, να ζωγραφίζεις τοπία, να σχεδιάζεις περίεργες πόλεις. Μου θύμησε έντονα το Super-Cannes του Ballard.





Στο bandcamp μπορεί να βρει κάποιος περισσότερες πληροφορίες.

9.5

Those will burn: you!, morninghope, clear like now