Εντάξει λίγα δεν τα λες.
Επανέρχομαστε με απλό και λιτό άλμπουμ, που καταφέρνει να τρέξει όλο νερό μόλις μπει. Δεν χρειάζεται καν να είναι βράδυ, να παίζει αλκοόλ ή κάπνα.
Θα έλεγα ότι όποιος έχει ακολουθήσει τον tricky από την αρχή αλλά κυρίως μετά το 2008 και το Knowle West Boy, ξέρει περίπου τι θα ακούσει. Δεν κάνει κάτι μαγικό. Βαριά μπητ, αργόσυρτοι ρυθμοί, άστοχες επιλογές (bang boogie πχ) και αρκετές απίστευα πιασάρικες μελωδίες.
Ας πάρουμε το Νew Stole πχ. διασκευή του Stole του 2014 της Belmonde (που την ακούμε να το τραγουδά και στην εδώ εκδοχή). Εντάξει, δεν έχει κάνει και πολλά ο tricky εδώ: ίδια μελωδία, νομίζω και ίδιοι στίχοι αλλά η ατμόσφαιρα του κομματιού σε κάνει να κουνηθείς. Πολύ. Πως έλεγαν στο history repeating: Some people don't dance, if they don't know who's singing / Why ask your head, it's your hips that are swinging. Κάπως έτσι. Το Dark Days, singlάκι του δίσκου. Βρώμικη κιθάρα, ηλεκτρονικά μπητ και η μελωδία της τύπισσας (Mina Rose) σε αφήνει κομμάτια για να σου δώσει την δυνατή κλωτσιά το επόμενο κομμάτι:
The only Way με τη φωνή του tricky.
This is the only way, you go away / Be my friend, come back again / Come back again.
Κάπου διάβαζα ότι θέλει να είναι το κομμάτι αντίστοιχο του hell is round the corner. Μπορεί. Αλλά το only way έχει μια μελωδία σας αυτές που έχουν τα μουσικά κουτιά και είναι λιγότερο triphop και περισσότερο καυλιάρικο (αν μπορέσετε να μου συγχωρέσετε την λέξη). Χμ, ναι αυτό είναι.
Κρύο νερο. Armor. Λίγο 80'ς λίγο mainstream pop των '00ς. Σε μένα το μπάσο και η φωνή την έκαναν την δουλειά τους. Πάλι κουνιούνται οι ώμοι...ακολουθούν τα πόδια.
Ακολουθούν το αδιάφορο doll και το γκούτσι φόρεμα του δίσκου (bang boogie). Εντάξει. Έκανα τη μαλακία, λεει...ας σας ρημαξω τώρα. Running wild (πάλι η mina rose του dark days) και when we die...Για το πρώτο δεν έχω να πω κάτι. Είναι κομματάρα. Απίστευτη μελωδία. Για μένα η πιο όμορφη ποπ στιγμή του δίσκου. Η πιο όμορφη στιγμή του δίσκου. Η πιο όμορφη στιγμή.
Και αφού σε έχει φτιάξει έτσι. Χαμογελάς λίγο κι όλας. Μαυρίλα. Μια επαναλαμβανόμενη μελωδία και ένα μελωδικότατο ρεφραίν. Και κάπου σκάνε και τα πλήκτρα για να το κάνουν απόκοσμο.
Repeat.
7.0
Those will burn: New Stole,Only way,Running Wild, When we die.
Ακολουθούν το αδιάφορο doll και το γκούτσι φόρεμα του δίσκου (bang boogie). Εντάξει. Έκανα τη μαλακία, λεει...ας σας ρημαξω τώρα. Running wild (πάλι η mina rose του dark days) και when we die...Για το πρώτο δεν έχω να πω κάτι. Είναι κομματάρα. Απίστευτη μελωδία. Για μένα η πιο όμορφη ποπ στιγμή του δίσκου. Η πιο όμορφη στιγμή του δίσκου. Η πιο όμορφη στιγμή.
Και αφού σε έχει φτιάξει έτσι. Χαμογελάς λίγο κι όλας. Μαυρίλα. Μια επαναλαμβανόμενη μελωδία και ένα μελωδικότατο ρεφραίν. Και κάπου σκάνε και τα πλήκτρα για να το κάνουν απόκοσμο.
Repeat.
7.0
Those will burn: New Stole,Only way,Running Wild, When we die.
Posts
