Ten Kens - For Posterity

Ten Kens For Posterity (Fat Cat, 2010)

Όταν το ντεμπούτο τους είχε κυκλοφορήσει πριν 2 περίπου χρόνια μας είχε ενθουσιάσει όλους εδώ στο onewillburn (το οποίο τότε κυοφορούνταν). Νομίζω ένας από τους βασικούς λόγους ήταν η φρεσκάδα του και η άρνησή του να ακολουθήσει οποιοδήποτε από τα υπάρχοντα trends (ok, αυτοί είναι δύο λόγοι...). Τώρα με το For posterity, ευτυχώς και τα δύο συνεχίζουν να υπάρχουν. Αλλά ταυτόχρονα είναι αρκετά διαφορετικό από την πρώτη τους προσπάθεια. Αν ψάξουμε για επιρροές, πολλές και διάφορες: Οι Black Sabbath και οι μπασογραμμές των Kyuss. Οι Nirvana και οι Pixies. Οι συμπολίτες τους Rush σίγουρα έχουν επηρεάσει τη συνολική προσέγγιση. O Nick Cave κάπου είναι εκεί στο βάθος. Το punk σίγουρα το λατρεύουν, αλλά δεν λένε όχι και στην post- εκδοχή του. Αλλά σαν να μην έφτανε η ανομοιογένεια των αναφορών, εκεί που δεν το περιμένεις εμφανίζονται και κάτι surf κιθάρες ή δύο - τρία γοτθικά περάσματα. Οπότε το παιχνίδι των επιρροών δεν είναι και πολύ ασφαλές εδώ. Και όπως θα φαντάζεστε, ούτε αυτό τον ετικετών. Θα τύχει να διαβάσετε αρκετές φορές στο internet περιγραφή της μουσικής τους ως math rock (sic). Κατανοητό ίσως το γιατί, αλλά και αυτή η ετικέτα τους αδικεί αφόρητα. Οι καναδοί φαίνονται διατεθειμένοι να χαράξουν τον δικό τους δρόμο ακόμα κι αν δεν μπορέσουν να πάνε πολύ μακριά έτσι. Και δεν φοβούνται ούτε την ανομοιογένεια, ούτε τις ασυνέχειες που πιθανά προκύπτουν. Ειδικά από το απίστευτο, επτάλεπτο Style wars και μετά, το τελευταίο 1/3 δηλαδή, ο δίσκος μετατρέπεται σε μία συνεχή έκπληξη. Ευχάριστη, προφανώς. Και έτσι απλά, στα 51 λεπτά που κρατάει, οι χρονολογίες, οι κατηγοριοποιήσεις και οι 'σύγχρονες τάσεις' χάνουν το νόημά τους και μας αφήνουν ελεύθερους να απολαύσουμε τη μουσική.

8.3

Those will burn: For Posterity, Style Wars, Can't Not be Dark