Pop. 1280 The Horror (Sacred Bones Records, 2012) |
Την sacred bones σαν εταιρία την σέβομαι απεριόριστα και σχεδόν ποτέ δεν λαθεύει στους δίσκου της(δείτε πχ The Men - Open Your Heart)...η τετράδα από την νέα υόρκη λοιπόν ξεπέρασε τις όποιες προσδοκίες μου. Προσδοκίες οι οποίες όλο και μεγάλωναν διαβάζοντας από εδώ κι από εκεί διάφορα reviews..(η αλήθεια είναι πως εδώ δεν θα γράψω κάτι διαφορετικό). Σκληρός ήχος, ερχόμενος από το κοντινό μέλλον με τα μέταλλα να χτυπιόνται μεταξύ τους δημιουργόντας σπίθες και πόνο..Δυνατά με στιφνά ριφς επαναλαμβάνονται μαζί με λέξεις, προτάσεις, προσταγές. Τα πράγματα γίνονται κλειστοφοβικά ώρες ώρες και στιχοι όπως το "Hips to the right and hips to the left/Right, left, right, left" σε στέλνουν ακαριαία σε χειμωνιάτικα νησιά ντυμένο στα χακί με σχεδόν αποπνηχτικές αναμνήσεις.
Ναι, δεν είναι χαρούμενος δίσκος. Αν κρίνουμε από τους στίχους σίγουρα όχι...σάρκες, πτώματα, σκόνη, αποσύνθεση κι όλα αυτά μέσα από τύμπανα και παραμορφωμένες κιθάρες και την σκληρή φωνή του Chris Bug. Αυτο που τον κάνει όμως να υπερέχει είναι πως μέσα στην κλειστοφοβική μουσική, στους σκληρούς ήχους εκεί που περιμένεις την λυτρωση, δεν την βρίσκεις. Σκάβεις ακόμα πιο μέσα και χώνεσαι σε αυτές τις μαντμαξικές μελωδίες όλο και πιο βαθειά όλο και πιο ολοκληρωτικά καταλήγοντας τελικά να χορεύεις.
Προσωπικά ένοιωσα την ίδια αίσθηση που είχα διαβάζοντας το crash και τις περιγραφές της ηδονής την ώρα της σύγκρουσης όταν και τα σίδερα συγκρούονται και στραπατσάρονται μαζί με την ανθρώπινη σάρκα....εδώ μπορεί να μην είναι αυτοκίνητα όμως αυτά τα αναθεματισμένα τα τύμπανα κάνουν καταπληκτική δουλειά.
Πανέμορφος δίσκος που συνειδητοποιώ την δύναμη του κάθε φορά που τελειώνει...
7.5
Those will burn: Burn the Worm, Beg like a Human, Bodies in the Dunes
Η φράση που έγραψες στο τέλος τα λέει όλα... Απ' τους λίγους δίσκους που έφυγαν με τα μυαλά μας φέτος. Αλλά νωρίς είναι...
ReplyDelete