Έχω τόσο καιρό να γράψω και έχουν μαζευτεί πολλά... που θέλω να γράψω, γιατί από μουσικές... το 2014 μέχρι στιγμής μου μοιάζει η πιο ανούσια χρονιά μουσικά. Ίσως ο χώρος να τα έδωσε όλα πέρυσι που πραγματικά δεν χόρταινες να ακούς. Ίσως να έχω γίνει πολύ αυστηρός με τους φετινούς δίσκους. Αλλά ακούω ακόμα του 2013, και επαναλήψεις σε αγαπημένους παλιότερους. Μπαίνει ένας καινούργιος του 14 και δεν αντέχει ούτε για πλάκα τον ανταγωνισμό. Βασικά το πρόβλημα ξεκινά από τις προσδοκίες... Περίμενες τόσο καιρό, κάτι Broken Bells, κάτι Beck και σκάει η μία μετριότητα μετά την άλλη. Υπερβολές λέω, κάποιοι δεν περνάνε καν την βάση...
Επίσης δεν έχω ξεμπερδέψει ακόμα με τις δουλειές μου, για να κάνω σοβαρά πράματα. Αυτό δηλαδή είναι από τα παράνομα κείμενα. Τα ωραία. Είναι η φάση που δεν προλαβαίνεις, αλλά λες δεν γαμιέται. Που μπορεί να καθόσουν αραχτός μια ωραία κυριακή που και καλά δεν δουλεύεις, και να μην έβγαινε με τίποτα. Αλλά το βραδάκι που έχεις πήξει από την δουλειά που έπρεπε να έχει βγει αλλά έχεις μείνει πίσω, είναι βάλσαμο στην ψυχή. Βασικά για να μην τα παραλέω, το θέμα είναι ότι βρήκα και κάτι που αξίζει να γράψεις. Δηλαδή εντάξει ο bombier ωραία τα λέει τόσο καιρό. Είδαμε και κάτι δισκάρες. Αλλά πολύ μαυρίλα ρε γαμώτο. Και δε λέω, μουσικάρες όχι αστεία. Αλλά το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο κώστας. Ποστ πανκ, και μαύρα. Οπότε ψάχνεις κάτι άλλο... Συνήθως το βρίσκω στο hip-hop. Περίμενα και εκεί τον Schoolboy-Q με αγωνία. Σχεδόν έπεισα τον εαυτό μου ότι έβγαλε δισκάρα. Αλλά μπααα... Εντάξει σε κάποια φάση ελπίζω να γράψω για αυτόν, γιατί περνάει τη βάση και δεν βλέπω να κινούμαστε σε υψηλά επίπεδα φέτος γενικότερα. Τέσπα...
Οπότε η φάση φέτος έχει προσφέρει το χώρο - χρόνο σε ένα σωρό άσχετους-άγνωστους δίσκους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβρισκαν χώρο στις playlists μου. Και βρήκα μπόλικους συμπαθητικούς δίσκους. Αυτούς που ακούγονται όμορφα, ξέρεις, αλλά δεν θα σου αφήσουν κάτι, δεν θα τους αναζητήσεις ξανά. Από διαμαντάκια δυστυχώς τίποτα. Οπότε για να πέσει και λίγο μουσική, έχουμε και λέμε, έτσι πρόχειρα:
Quilt – Held in Splendor
T_O_S – A_T_O_S
JJ DOOM – Bookhead (ε εντάξει έβαλα και κάποιον που ήξερα πιο πριν)
Είχαμε κάτι τέτοια λοιπόν. Και σήμερα, πρώτη μέρα που βλέπω ότι έβγαλε επιτέλους, κάπου τον φλεβάρη λέει, το EP του ο Black Atlass. Ολάκερο το ακούτε στο soundcloud. Από εκεί τον μάθαμε in the first place άλλωστε. Οπότε λέω στα μπαμ, για να το ακούσετε με την ησυχία σας' Είναι καλό γιατί δεν γράφτηκε φέτος. Η κατάρα του 14 παραμένει. Αν το ακούσετε βράδυ είναι αρκετά δύσκολο να μην σας αρέσει. -Καλά ο γυναικείος πληθυσμός, είναι στανταράκι.- Οι υπόλοιποι ας αφήσουν τις ζήλιες. Είναι φτυσμένος στο ταλέντο ο τυπάς. Ελπίζω στο μέλλον να κάνουμε και καμία ανάλυση της προκοπής. Αυτά... Γιατί έχουμε και δουλειές.
Επίσης δεν έχω ξεμπερδέψει ακόμα με τις δουλειές μου, για να κάνω σοβαρά πράματα. Αυτό δηλαδή είναι από τα παράνομα κείμενα. Τα ωραία. Είναι η φάση που δεν προλαβαίνεις, αλλά λες δεν γαμιέται. Που μπορεί να καθόσουν αραχτός μια ωραία κυριακή που και καλά δεν δουλεύεις, και να μην έβγαινε με τίποτα. Αλλά το βραδάκι που έχεις πήξει από την δουλειά που έπρεπε να έχει βγει αλλά έχεις μείνει πίσω, είναι βάλσαμο στην ψυχή. Βασικά για να μην τα παραλέω, το θέμα είναι ότι βρήκα και κάτι που αξίζει να γράψεις. Δηλαδή εντάξει ο bombier ωραία τα λέει τόσο καιρό. Είδαμε και κάτι δισκάρες. Αλλά πολύ μαυρίλα ρε γαμώτο. Και δε λέω, μουσικάρες όχι αστεία. Αλλά το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο κώστας. Ποστ πανκ, και μαύρα. Οπότε ψάχνεις κάτι άλλο... Συνήθως το βρίσκω στο hip-hop. Περίμενα και εκεί τον Schoolboy-Q με αγωνία. Σχεδόν έπεισα τον εαυτό μου ότι έβγαλε δισκάρα. Αλλά μπααα... Εντάξει σε κάποια φάση ελπίζω να γράψω για αυτόν, γιατί περνάει τη βάση και δεν βλέπω να κινούμαστε σε υψηλά επίπεδα φέτος γενικότερα. Τέσπα...
Οπότε η φάση φέτος έχει προσφέρει το χώρο - χρόνο σε ένα σωρό άσχετους-άγνωστους δίσκους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβρισκαν χώρο στις playlists μου. Και βρήκα μπόλικους συμπαθητικούς δίσκους. Αυτούς που ακούγονται όμορφα, ξέρεις, αλλά δεν θα σου αφήσουν κάτι, δεν θα τους αναζητήσεις ξανά. Από διαμαντάκια δυστυχώς τίποτα. Οπότε για να πέσει και λίγο μουσική, έχουμε και λέμε, έτσι πρόχειρα:
Quilt – Held in Splendor
T_O_S – A_T_O_S
JJ DOOM – Bookhead (ε εντάξει έβαλα και κάποιον που ήξερα πιο πριν)
Είχαμε κάτι τέτοια λοιπόν. Και σήμερα, πρώτη μέρα που βλέπω ότι έβγαλε επιτέλους, κάπου τον φλεβάρη λέει, το EP του ο Black Atlass. Ολάκερο το ακούτε στο soundcloud. Από εκεί τον μάθαμε in the first place άλλωστε. Οπότε λέω στα μπαμ, για να το ακούσετε με την ησυχία σας' Είναι καλό γιατί δεν γράφτηκε φέτος. Η κατάρα του 14 παραμένει. Αν το ακούσετε βράδυ είναι αρκετά δύσκολο να μην σας αρέσει. -Καλά ο γυναικείος πληθυσμός, είναι στανταράκι.- Οι υπόλοιποι ας αφήσουν τις ζήλιες. Είναι φτυσμένος στο ταλέντο ο τυπάς. Ελπίζω στο μέλλον να κάνουμε και καμία ανάλυση της προκοπής. Αυτά... Γιατί έχουμε και δουλειές.
Check out this new release guys thank you! from indie riseout productions http://youtu.be/oNiqEr36UCI
ReplyDelete