 | Bjork Vulnicura (One Little Indian, 2015) |
Δεν μένει τίποτε άλλο να γίνει. Το να κάτσω να ακούσω την αντιπαθέστατη bjork και να βρω ενδιαφέρον στο δίσκο της, είναι το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσα να φανταστώ. Δεν λέω μου αρέσει, αλλά λέω βρίσκω ενδιαφέρον.
Σιγά ρε φίλε θα μου πει κάποιος...ποιός είσαι?
Δικαίως.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.
Ένας μελομπλιάχ δίσκος για σχέσεις και το πως κάποιος χωρίζει, τα συναισθήματα που νοιώθει μέχρι σιγά σιγά να το ξεπερνάει.
Γλυκανάλατο ναι. Αλλά παρ' όλη την ηλίθια θεματική, έχει μελωδίες που σε κάνουν να νοιώθεις κάπως...
Θα μπορούσα να πω ότι αυτός ο δίσκος θα ήταν το καλύτερο σάουντρακ για το eternal sunshine? Ναι. Και ίσως θα ήταν και η καλύτερη περιγραφή του.
Κομμάτια που σε κάνουν να νοιώθεις οικεία, ανοίκεια, σκοτεινά, φωτεινά. Άσχημα, όμορφα...ένα συνονθύλευμα από πράγματα.
Βραδινό άκουσμα, ίσως λίγο περισσότερο χαλί, από ότι του αξίζει, ίσως να φταίει βέβαια ότι δεν κάθομαι να ακούσω τα λόγια. Είναι κι αυτή η σπάστικιά φωνή της που το κάνει όλο ένα πράγμα. Όσο κι ξαναδιαβάζω το κείμενο...δεν βγάζει κανένα νόημα. Όκ...κάπως έτσι κι ο δίσκος. Αλλά με χειρότερη φωνή από τη δικιά μου.
Ω, ναι...
Σιγά ρε φίλε θα μου πει κάποιος...ποιός είσαι?
Δικαίως.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.
Ένας μελομπλιάχ δίσκος για σχέσεις και το πως κάποιος χωρίζει, τα συναισθήματα που νοιώθει μέχρι σιγά σιγά να το ξεπερνάει.
Γλυκανάλατο ναι. Αλλά παρ' όλη την ηλίθια θεματική, έχει μελωδίες που σε κάνουν να νοιώθεις κάπως...
Θα μπορούσα να πω ότι αυτός ο δίσκος θα ήταν το καλύτερο σάουντρακ για το eternal sunshine? Ναι. Και ίσως θα ήταν και η καλύτερη περιγραφή του.
Κομμάτια που σε κάνουν να νοιώθεις οικεία, ανοίκεια, σκοτεινά, φωτεινά. Άσχημα, όμορφα...ένα συνονθύλευμα από πράγματα.
Βραδινό άκουσμα, ίσως λίγο περισσότερο χαλί, από ότι του αξίζει, ίσως να φταίει βέβαια ότι δεν κάθομαι να ακούσω τα λόγια. Είναι κι αυτή η σπάστικιά φωνή της που το κάνει όλο ένα πράγμα. Όσο κι ξαναδιαβάζω το κείμενο...δεν βγάζει κανένα νόημα. Όκ...κάπως έτσι κι ο δίσκος. Αλλά με χειρότερη φωνή από τη δικιά μου.
Ω, ναι...
7.1
Those will burn: Stonemilker, History of touches, Atom Dance, Quicksand.
Posts
Με πρόλαβες! Ενώ ακούω τον δίσκο, μπαίνω να δω μήπως και έχει ανέβει τίποτα, και να σου η κριτική! Τα ίδια θα έγραφα, με άλλα λόγια. Θα το πάω και λίγο παραπέρα, μπορώ να πω ότι είναι ο πρώτος δίσκος της που μου αρέσει (σχετικά :-)). Τώρα αν τραγουδούσε και κάποια άλλη θα ήταν ακόμα καλύτερος!!
ReplyDelete