Acid Eater - Black fuzz on Wheels

Acid Eater Black Fuzz on Wheels (TIME BOMB RECORDS, 2010)

Είναι σίγουρα μεγάλο στοίχημα η κατανόηση της δυτικής κουλτούρας από τους ιάπωνες και η έκφραση της με τέτοιο τρόπο που να μην είναι ούτε μιμητική αλλά και ούτε και κιτς. Αν το έχουν καταφέρει μια φορά οι Mono τότε οι τετράδα των Acid Eater το έχει καταφέρει 10. Θόρυβος, θόρυβος, θόρυβος. Ψυχεδελικό πανκ και με τον ήχο να έχει διαβρωθεί από το οξύ. Όταν πέρσυ και με καθυστέρηση ενός χρόνου έπεσε στα χέρια μου το EP τους DIRTY έμεινα άφωνος. H 60-70'ς αισθητική τους μεταφέρεται και μέσα στο Black fuzz on Wheels όπου οι αναφορές σε κοπανάνε αλύπητα όπως τα τύμπανα στο Well (όταν οι μετάλλικα έκαναν το St'Anger και ήθελαν να ακούγονται "garage" έπρεπε να ρωτήσουν τους acid eater...). Τα synths άλλοτε θυμίζουν Doors κι άλλοτε Deep Purple. Το ίδιο και οι κιθάρες (Love has no time) βέβαια βρωμισμένες από μπόλικη Ιαπωνική horror - kinky αισθητική. Επαναλαμβανόμενοι ρυθμοί και lo-fi φωνητικα διαβρώνουν κάθε πρόθεση για αντιγραφή ενώ διάφορα ριφς ενώνουν τους black Sabbath και ενοίοτε τους Who (?). Οι μνήμες τους αναδιοργανώνονται-διαθλώνται από την κουλτούρα που κουβαλούν. Μακάρι να είχα διαβάσει το wind up bird του μουρακάμι με αυτούς για ήχο. Ειδικά στην σκηνή με το peeling....

8.0

Those will burn: Dirty, Follow Me, Love has no time, Oh baby's No