My Wet Calvin - Live στον Παρνασσό (13.03.2010)

Αντιγράφοντας την βικιπέδια:

Ο Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσού είναι ο αρχαιότερος πολιτιστικός σύλλογος της Αθήνας.
Ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1865 στην Αθήνα απο τα τέσσερα παιδιά του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου. Σύντομα ο σύλλογος απέκτησε φήμη και κύρος, ειδικά με την είσοδο νέων μελών όπως του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, τότε πρύτανη, στον οποίο προτάθηκε η θέση του επίτιμου προέδρου, την οποία και δέχθηκε. Στις 17 Μαρτίου 1875 επήλθε και η επίσημη αναγνώριση του απο το κράτος. Πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο Μιχαήλ Λάμπρος.
Απο το 1877 άρχισε να εκδίδεται και το περιοδικό του συλλόγου με τον τίτλο Παρνασσός. Το 1899 αντικαταστάθηκε απο το περιοδικό Επετηρίδα, του οποίου η έκδοση σταμάτησε το 1939.
Ο σύλλογος σήμερα στεγάζεται σε ιδιόκτητο μέγαρο επί της πλατείας Αγίου Γεωργίου (Καρύτση 8). Το μέγαρο θεμελιώθηκε απο τον διάδοχο Κωνσταντίνο Α΄ σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιφικράτη Κοκκίδη. Ο σύλλογος διαθέτει αξιόλογη βιβλιοθήκη καθώς και πινακοθήκη με 250 έργα Ελλήνων ζωγράφων.

Ξεκίνησε κάπως σαν αστείο μας πληροφόρησαν τόσο με ένα χαρτάκι που μοίραζε ένας κούνελος αλλά και όπως μου είπε ο γνώστης των μέσα κι έξω Δημήτρης. Ξέροντας την "παιχνιδιάρικη" διάθεση του ντουέτου χάρηκα πολύ βλέποντας γενικά να ακολουθείται ένα concept...Το δίδυμο βγήκε με κανά 15λεπτο καθυστέρηση -τέλεια δηλαδή- ντυμένο για την περίσταση -όπως πάλι με πληροφόρησε ο Δημήτρης στην αίθουσα αυτή παλιότερα γινόντουσαν χοροι με βασιλιάδες κτλπ.

To shoegaze και η μελωδραματική ποπ των Frightened Rabits και Twillight Sad, όσο και το post των mogwai γέμισε το χώρο και τα διάφορα γύψινα διακοσμητικά. Άλλοτε μνήμες από 90'ς - Depech Mode (στα πολύ καλά τους) έφερναν μνήμες και άλλοτε το indie κουκούλωνε τα πάντα δίνοντας τα στοιχεία του στα καταπληκτικά φωνητικά. Δεν είχα μεγάλη σχέση με την μουσική των MWC όμως κατάφεραν να με κάνουν να εισχωρήσω μέσα στο μουσικό μυαλό τους και να βρω αναφορές, εικόνες και να ταξιδέψω σε ένα δρόμο που μου χάριζαν εκείνοι με νότες, παραμόρφωση και ηλεκτρονικά beats.

Ο χώρος λειτούργησε πολύ καλά τόσο στην μεταφορά του συναισθήματος αλλά και στην ίδια την μουσική. Ναι το shoegaze φυλάγεται καλύτερα κάτω από ornaments που αντανακλούν κάθε θόρυβο και κάθε συχνότητα στην "καθαρή" τους επιφάνεια.

Τέλεια.

Ευχαριστώ τον Σπύρο Κ. για τις φωτογραφίες.