Andy Moor - Yannis Kyriakides - Rebetika

Andy Moor & Yannis Kyriakides Rebetika (Unsound(re-release), 2010)

Όταν έδινα πανελλήνιες για να μην με αποσπά από το διάβασμα οποιαδήποτε μουσική αλλά και να μην υπάρχει περίπτωση να την τραγουδώ (έτσι νόμιζα στην αρχή) έβαζα ρεμπέτικα και ειδικότερα αυτά που περιγράφονται "του τεκε", τα απαγορευμένα κτλπ που δεν ήξερα στίχους αλλά και η μελωδία ήταν αρκετά στακάτη για να μην με αποσπά. Έτσι κατέληξα να αγαπώ πολύ τα ρεμπέτικα και να ξέρω αρκετά κομμάτια πάρα πολύ καλά.

Όταν λοιπόν έπεσε στα χέρια μου αυτός ο δίσκος -πέρα από το καταπληκτικό εξώφυλλο- με συνεπήρε ο τρόπος που συνδέονται κομμάτια του '20 και του '30 με το σήμερα, η επιλογή μελωδιών και στίχων-κομματιών. Δεν μπορώ να πω πως είναι ένας δίσκος για όλο το κόσμο...δεν είναι θέμα δυσκολίας αλλά τριβής με το συγκεκριμένο είδος..Η σύλληψη της κεντρικής ιδέας απλώνεται σε όλο το δίσκο ιδανικά, παρουσιάζοντας ουσιαστικά την ερμηνεία του Moor και του Kyriakides σε συγκεκριμένα κομμάτια και μελωδίες της εποχής.

"Andy Moor (guitar) and Yannis Kyriakides (computer) lovingly deconstruct and reassemble their favourite rebetika music in a set of 9 pieces that encompass a wide scope of musical vision. This is an unusual and original take on the so called "blues" music of the Greek diaspora of the early 20th century."

Τυπικό παράδειγμα "ο κατσαρός" όπου η μελωδία της κιθάρας είναι "κλασικοποιημένο" κομμάτι του "μινόρε του τεκε" του χαλκιά... Άλλοτε υπερέχει η τεχνολογία κι άλλοτε το τρίχορδο, ο μπαγλαμάς ή το βιολί...Το αποτέλεσμα υπέροχο. Φαντάζομαι κάποιος ξένος θα το θεωρεί αβανγκαρντ αλλά είναι περισσότερο οικείο από ότι φανταζόμαστε. Στον Δέλια πχ παρουσιάζουν μια μπαροουζιακή (ας μου επιτραπεί ο χαζός όρος, αλλά δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα)ερμηνεία και προσωπογραφία του μόνου ρεμπέτη που πέθανε από ναρκωτικά...

Κατά βάση ο δίσκος είναι "περίεργος" διότι αποτελείται από 2 διαφορετικά συστατικα...σε άλλον θα φανούν περίεργα τα μπλιμπλίκια και τα samples και σε πολλούς το context...το ρεμπέτικο...

Προσωπικά με βρήκε να απολαμβάνω κάθε φράση, κάθε παραμόρφωση κάθε ρημάδι δρόμο...κάθε πειραματισμό.

8.2