Μανώλης Αγγελάκης - Τι κάνουν οι σκιές τη Νύχτα;

Μανώλης Αγγελάκης Τι κάνουν οι σκιές τη Νύχτα; (Inner Ear, 2011)

Το Αγγελάκη τον γνώρισα μέσα από το Σταματίνα του 2000, τον πρώτο δίσκο που αγόρασα χωρίς να ξέρω τίποτα για το δημιουργό παρά μόνο ότι είχα διαβάσει από τις τότε κριτικές. Δυσκολεύτηκα πολύ να τον ακούσω το δίσκο. Πάρα πολύ κλειστός, αλλά πανέμορφος τελικά όταν κατάφερα και κατανόησα τα πως και τα γιατί..

Κάπως έτσι και ο "Τι κάνουν οι σκιές τη Νύχτα;" ουσιαστικά ξεκινά από εκεί που τελείωσε η Σταματίνα. Με την Αργυρώ! Είναι αρκετά τετριμμένο αλλά ο Αγγελάκης προσπαθεί να ενώσει τα blues με το ρεμπέτικο με τέτοιο τρόπο που να μην γίνεται αστείο και ρηχό. Από τον Tom Waits στον Αττικ και από τον Βαμβακάρη στον Neil Young, το post-rock και το "κάτι σαράβαλες καρδιές".... Τις περισσότερες φορές πρέπει να σκύψεις κοντά του για να ακούσεις τους ψίθυρους, τα μπερδεμένα λόγια κάποιου που ξέμεινε στο μπαρ, με το τελευταίο ποτό στο χέρι λέγοντας ιστορίες που του είχε πει ο παππούς του έχοντας για μουσική στο βάθος μια λατέρνα...ξεκούρδιστη, πειραγμένη, ερωτική, καπνισμένη...πανέμορφη.
Περιγράφει την πόλη, τους ανθρώπους, σε ξεχασμένες γειτονιές, παγώνει τον χρόνο σα μια ξεχαρμαλομένη polaroid, διπλωμένη σφιχτά στο πορτοφόλι..και φτιάχνει ένα δίσκο υπέροχο: αληθινό αλλά δύσκολο, μοναχικό.
Η υπομονή και η κατανόηση είναι δύο βασικά στοιχεία για να καταφέρει κάποιος να ανοίξει αυτό το δίσκο, όταν τα καταφέρει όμως έχει να κερδίσει πολλά, ακούγοντας, μαθαίνοντας....

9.2

Those will burn: Αργυρώ, Ο Ταξιδιώτης, Όλα τα ξέρουν τα σκυλιά, Μια δαγκωματιά