 | Black Rebel Motorcycle Club Specter At the Feast (Abstract Dragon, 2013) |
Το να κάθεσαι να κλαίς από απογοήτευση για κάθε καινούργιο δίσκο των BRMC είναι αρκετά κουραστικό. Από το 2005 και το Howl τα παληκάρια από το Σαν Φραντζίσκο έβγαζαν τη μία μαλακία μετά την άλλη (ειδικά αυτό το the effects of 333...ω θεοι..).
Έφτασε το ρημάδι το '13, και έχοντας στην πλάτη τους μια τραγική απώλεια (αν δεν κάνω λάθος πατέρας του μπασίστα και μηχανικός του ήχου τους) για να καταφέρουν να γυρίσουν στις ρίζες τους και να φτιάξουν ένα δίσκο αν όχι ισάξιο, τουλάχιστον σε παρόμοια επίπεδα με τον Take them on, on your own.
Ο δίσκος είναι αρκετά ισοροπημένος, αν και μερικές φορές κατηφορίζει αρκετά προς την μελαγχολία και έχει μέσα κομματάρες όπως το Fire Walker αλλά και την διασκευή από τους call's (συγκρότημα του πατέρα του Been) Let the day Begin. Ακολουθούν τα Returning και Lullaby δίνοντας την εντύπωση πως το συγκρότημα σίγουρα έχει μαλακώσει ώσπου μπαίνει το μπάσο του Hate the Τaste και αρχίζεις να κουνάς το πόδι ρυθμικά όπως έκανες καμια 10αρια χρόνια πίσω όταν άκουγε δίσκο τους, τραγουδώντας μαζί τους το ρεφρεν. Το rival (αν και κάποιος μου είπε ότι θυμίζει τρομερά ένα κομμάτι των lcd sountsystem) είναι αρκετά ζωντανό και είναι το κατάλληλο ζέσταμα για να μπει το Teenage Disease. ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ απλά όμορφα κι ωραία.
Ακολουθεί το Some Kind of Ghost, ένα γκοσπελικό κομμάτι, που στοιχειώνει το δίσκο, με τον Robert Been να τραγουδά sweet lord, I'm coming home, σε μια φανταστική νεκρώσιμη ακολουθία..
Δεν ξέρω αν περίμενα να ξανακούσω με τέτοια ευχαρίστηση καινούργιο δίσκο των BRMC. όμως κατάφεραν να μου θυμίσουν πολλά από το ρημάδι το παρελθον...το βόλο, το γκρεμισμένο πια astoria, τα στραβα μου δάχτυλα που ήθελαν να παίξουν το red eyes and tears...το tshirt που έχει γίνει small από τα χιλιάδες πλυσίματα και συνεχίζω να θέλω να το φοράω...
Το ότι μπόρεσαν να ξαναβγάλουν καλό δίσκο, είναι για μένα απο τις μεγαλυτερες χαρές του '13 και το let the day begin ξαναπαίζει και ξαναπαίζει...
8,5Έφτασε το ρημάδι το '13, και έχοντας στην πλάτη τους μια τραγική απώλεια (αν δεν κάνω λάθος πατέρας του μπασίστα και μηχανικός του ήχου τους) για να καταφέρουν να γυρίσουν στις ρίζες τους και να φτιάξουν ένα δίσκο αν όχι ισάξιο, τουλάχιστον σε παρόμοια επίπεδα με τον Take them on, on your own.
Ο δίσκος είναι αρκετά ισοροπημένος, αν και μερικές φορές κατηφορίζει αρκετά προς την μελαγχολία και έχει μέσα κομματάρες όπως το Fire Walker αλλά και την διασκευή από τους call's (συγκρότημα του πατέρα του Been) Let the day Begin. Ακολουθούν τα Returning και Lullaby δίνοντας την εντύπωση πως το συγκρότημα σίγουρα έχει μαλακώσει ώσπου μπαίνει το μπάσο του Hate the Τaste και αρχίζεις να κουνάς το πόδι ρυθμικά όπως έκανες καμια 10αρια χρόνια πίσω όταν άκουγε δίσκο τους, τραγουδώντας μαζί τους το ρεφρεν. Το rival (αν και κάποιος μου είπε ότι θυμίζει τρομερά ένα κομμάτι των lcd sountsystem) είναι αρκετά ζωντανό και είναι το κατάλληλο ζέσταμα για να μπει το Teenage Disease. ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ απλά όμορφα κι ωραία.
Ακολουθεί το Some Kind of Ghost, ένα γκοσπελικό κομμάτι, που στοιχειώνει το δίσκο, με τον Robert Been να τραγουδά sweet lord, I'm coming home, σε μια φανταστική νεκρώσιμη ακολουθία..
Δεν ξέρω αν περίμενα να ξανακούσω με τέτοια ευχαρίστηση καινούργιο δίσκο των BRMC. όμως κατάφεραν να μου θυμίσουν πολλά από το ρημάδι το παρελθον...το βόλο, το γκρεμισμένο πια astoria, τα στραβα μου δάχτυλα που ήθελαν να παίξουν το red eyes and tears...το tshirt που έχει γίνει small από τα χιλιάδες πλυσίματα και συνεχίζω να θέλω να το φοράω...
Το ότι μπόρεσαν να ξαναβγάλουν καλό δίσκο, είναι για μένα απο τις μεγαλυτερες χαρές του '13 και το let the day begin ξαναπαίζει και ξαναπαίζει...
Those will burn: Fire Walker, Let the day Begin, Teenage Disease, Hate the taste
Posts
ρε, αργησα λίγο, αλλά τον έλιωσα τον δίσκο. και έχω να πω αυτό' αν πετάξεις έξω το let the day begin που δεν μου ταιριάζει με την καμία με τον υπόλοιπο δίσκο (το tribute που αναφέρεις ισως να εξηγεί γιατί μπήκε' αλλά εμένα μου ακούγεται σαν παράφωνο τραγούδι απο the verve και κάθε φορά που παίζει το αλλάζω κατευθείαν), ο δίσκος γ α μ ε ί και δ έ ρ ν ε ι! νταξ' έχω λίγο θέμα με BRMC, και τον περιμέναμε πολύ καιρό αυτόν τον δίσκο όπως λες, αλλά εγώ θα έβαζα πάνω από 9 στα σίγουρα!
ReplyDelete