Royksopp - JUNIOR

Royksopp Junior ( Wall of Sound,2009)

Τεσσερα χρονια μετα το "the understanding" οι Νορβηγοι επιστρεφουν για να αποδειξουν οτι μπορουν να τραβηξουν και παλι τη προσοχη μας με το τελευταιο τους πονημα, το "junior" (και το "senior" να ακολουθει στα τελη του 2009) και να καθιερωθουν ως ενα απο τα πιο αξια χορευτικα σχηματα της εποχης μας (και οχι μονο). Αν και οι ιδιοι δηλωσαν πως η υπαρξη του "πιτσιρικα" θα κατανοηθει καλυτερα μετα τη κυκλοφορια του διαδοχου του, κατεληξα σε καποια συμπερασματα.
Κατ'αρχην μου κανει εντυπωση η επιλογη του πρωτου single στο "happy up here". Ναι μεν catchy αλλα το μπλιμπλικακι θυμιζει εντονα το eple απο το "melody a.m" του 2001, με λιγα λογια μια κλασσικη Röyksopp συνθεση, σα να δηλωνουν "Αυτοι ειμαστε κυριες και κυριοι, μη το ξεχνατε". Παρολαυτα δεν ειναι καθολου ασχημη επιλογη, αντιθετως σε βαζει μονομιας στο κλιμα του δισκου και στη παιχνιδιαρικη διαθεση που θελουν να σου περασουν.
Ειδικα με το "the girl and the robot" που ακολουθει, αυτο το πωροτικο electro-beat σκαει στα αυτια σου και σε παρακινει αναπαντεχα να κουνησεις τουλαχιστον το κεφαλι σου στο ρυθμο του. Δεν ειναι επισης καθολου τυχαια η επιλογη στο να ανοιξει ουσιαστικα το δισκο η απιστευτη στις δυνατοτητες φωνη της Robyn, την οποια ειδαμε περυσι να support-αρει την Madonna με ενα ντεμπουτο δικο στα σκαρια που εσκισε κατα βαση στις κριτικες αλλα και στα πιο εναλλακτικα dancefloors της ευρωπης(κατι σαν το anniemal της annie του 2004). Αυτο θα ειναι και το επομενο single του "junior".
Στη συνεχεια ακολουθει το συγκλονηστικο "vision one", με το εφε που αστειευομενος αποκαλω electro baloon (ο ηχος οταν τριβεις ενα μπαλονι αλλα φιλτραρισμενος ηλεκτρονικα) και με τα παλιομοδιτικα στη συνεχεια αυτα synths που μας θυμιζουν ανα καιρους το διδυμο των ξανθοψειρων Νορβηγων. Τα φωνητικα της Anneli Marian Drecker και η μελωδια ειναι τα στοιχεια αυτα που με κανουν να το ξεχωρισω ως προσωπικα αγαπημενο.
Καπου εδω να πω πως οι Röyksopp εχουν φροντισει να παραταξουν μια πλειαδα female συμμετοχων που αναλαμβανουν να ειναι η φωνη του δισκου, μια πολυ ιδιαιτερη dream team τραγουδιστριων (και μονο τραγουδιστριων παρακαλω) που αποτελειτε απο τη Robyn και την Anneli Drecker οπως προανεφερα, αλλα και την Lykke Li και την Karin Dreijer Andersson των Knife η οποια για αλλη μια φορα κλεβει τη παρασταση στο "tricky tricky" και στο "this must be it". Και ειλικρινα τους τιμα το γεγονος οτι δεν προσπαθησαν να επαναλαβουν την προηγουμενη επιτυχημενη συνεργασια τους και να γραψουν ενα "what else is there part2". Μιας και η σκεψη μας καπου εδω πηγαινει στα εκκεντρικα αδερφακια που αποτελουν τους Knife...υπαρχει ενας συσχετισμος πιστευω μεταξυ των δυο σχηματων. Ειναι σαν οι Röyksopp να αποτελουν τη φωτεινη πλευρα του "Μαχαιριου" και αντιστροφα αυτοι τη σκοτεινη πλευρα των πρωτων. Μου ειναι δυσκολο να το εξηγησω, ειναι σα να αλληλοσυμπληρωνονται, φανταστειτε μια ζυγαρια που ισορροπει και απο τις δυο πλευρες, στη μια οι μεν και στην αλλη οι δε.
Μια ακομη κορυφαια στιγμη ερχεται λιγο αργοτερα με το "miss it so much". Mια soft electro pop εκδοχη του "cherry blossom girl" των Air.Μια προτροπη να κλεισεις τα ματια και να ονειρευτεις... τον ερωτα σου(?) και με αυτο το τραγουδι ως ιδανικο soundtrack. Να το πω πιο απλα, ενα αγαπησιαρικο τραγουδι!
Το "Junior" ομως δεν σταματαει εδω. Το "You dont have a clue" μου εφερε στο μυαλο το "southern sun" του Oakenfold επτα χρονια πισω αν θυμαστε απο το πρωτο του στουντιακο "Bunkka". Θα μου πεις τωρα, 'μα που κολλαει ο Oakenfold ρε μαλακα (η μιναρα, αν εισαι πατρινος), κι ομως κολλαει! Στο ηχητικο κολαζ του ντουετου υπαρχει θεση για πολλες και διαφορετικες εκφανσεις της ηλεκτρονικης σκηνης, νεοτερης και παλιοτερης, ειτε αυτη λεγεται house, ειτε electro pop, ειτε synth pop, ειτε trip hop (με την εννοια που της δινουν οι Air). Στο "tricky tricky" πχ ειμαι σιγουρος πως οταν το εφτιαχναν ειχαν στο μυαλο τους τη version του trentemoller στο δικο τους "what else is there". Το "True to life" θα μπορουσε να βρισκεται και στο τελευταιο του Timo Maas. Το θεμα ειναι πως ολες αυτες οι επιρροες περνουν απο το πρισμα των κυριων Svein Berge και Torbjørn Brundtland και αυτοματως αποκτουν ταυτοτητα. Εκει εν τελη βρισκεται η μαγκια της τελευταιας κυκλοφοριας τους. Οπως οι ιδιοι μας τραγουδουν στο αποχαιρετιστηριο track: " It's what i want, ιts easy"...
Οι Röyksopp ειναι το παρον της (αξιοπρεπης) χορευτικης σκηνης, κανουν electro pop που ακουγεται οπως θα πρεπει να ακουγεται εν ετη 2009 και οχι ξεπερασμενες μπουρδες, hit 'n' miss επιτυχιες και προχειροδουλειες. Ακουστε τους δυνατα!

8.5

Those will burn: the girl and the robot, tricky tricky, vision one, miss it so much