Lindstrøm & Christabelle - Real Life Is No Cool

Lindstrøm & Christabelle Real Life Is No Cool ( Feedelity, 2010)

Σε μία πρώτη προσέγγιση της δουλειάς του Lindstrøm μπορείς να σκεφτείς ότι είναι λίγο σχιζοειδής, αν σκεφτείς τις διαφορετικές προσωπικότητες που μας παρουσίασε με το Where you Go I Go Too του 2008, το ΙΙ του 2009 και τώρα με το Real Life is Cool. Μετά σκέφτεσαι πιο λογικά και λες ότι απλά οφείλεται στους διαφορετικούς ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται. Εξάλλου το ΙΙ ήταν μαζί με τον Prins Thomas, και το τωρινό με την Christabelle. Καθησυχαστική σκέψη, αλλά δεν θα μπορούσε να ήταν πιο λανθασμένη! Πραγματικά πιστεύω ότι ο Νορβηγός επιλέγει τις συνεργασίες του με βάση τις διαθέσεις του. Δηλαδή ο ιδιαίτερος χαρακτήρας που δίνουν στη μουσική του οι εκάστοτε συνεργάτες του είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της δικιάς του πρόθεσης. Οπότε? Ξαναγυρνάμε στη ‘σχιζοανάλυση’? Και ναι και όχι. Εξάλλου, όπως έλεγε κάποιος – ‘παλιός’ πλέον – ο περίπατος του σχιζοφρενή είναι απόλυτα υγειές πράγμα, και μάλιστα πολλές φορές ιδιαίτερα αποδοτικός. Αλλά για να μην ξεφύγουμε πολύ, ο Lindstrøm ενεργοποιεί με κάθε του δουλεία διαφορετικές πλευρές του εαυτού του, αλλά πάντα αυτές οι πλευρές είναι εκφράσεις του ίδιου ανθρώπου, επομένως υπάρχουν και συνδετικά νήματα, υπάρχει και μία συνέχεια, σίγουρα όχι γραμμική, αλλά συνέχεια all the same. Και για αυτό ακριβώς το λόγο αυτός ο δίσκος έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν τον δει κανείς μέσα στο σύνολο της δουλειάς του δημιουργού του. Όχι ότι δεν μπορεί να σταθεί και μόνος του βέβαια. Για την ακρίβεια, στέκεται πολύ καλύτερα από το ‘folk house’ (λέμε τώρα) του II. H disco-house ίσως του πηγαίνει καλύτερα, ίσως απλά είναι πιο εύκολο για εμάς να την κατανοήσουμε. Έτσι και χωρίς να ξέρει κάποιος το παρελθόν του Lindstrøm μία χαρά θα απολαύσει και θα εκτιμήσει το δίσκο. Απλά, αν το ξέρει θα αρχίσει να βλέπει και τα διάφορα νήματα, τις συνδέσεις που δημιουργούνται, και έτσι ίσως κατανοήσει καλύτερα. Όπως και να έχει πάντως, και επειδή δεν είμαι και πολύ σίγουρος για το αν βγάζουν πολύ νόημα αυτά που έγραψα, ο Lindstrøm βρίσκεται χωρίς αμφιβολία στην κορυφή της σημερινής ηλεκτρονικής δημιουργίας. Γενικά. Και αυτός ο δίσκος το επιβεβαιώνει με το παραπάνω και ειδικά. Δώστε του δύο τρία ακούσματα, και θα κολλήσετε απίστευτα με κομμάτια όπως τα Baby Can’t Stop, Lovesick, High and Low. Και μετά θα ακούσετε πιο εύκολα τις πιο ‘δύσκολες’ δουλειές του, όπως το ΙΙ, ή την 45λεπτη εκτέλεση του Little Drummer Boy (ναι, το γνωστό…) που κυκλοφορεί και σαν bonus disk του Real Life is Cool. Και θα κολλήσετε και με αυτές.

8.7

Those will burn: Baby Can’t Stop, Lovesick, High and Low