Vivian Girls - Share The Joy

Vivian Girls Share The Joy (Polyvinyl, 2011)

Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις μια μπάντα να μεγαλώνει, να (πάρα)ωριμάζει, να γεμίζει και να αδειάζει από ιδέες και μελωδίες...
Οι vivian girls είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός συγκροτήματος που μπήκε φορτσατο στην μουσική σκηνή με ένα δίσκο τόσο καλό αλλά και τόσο μικρό χρονικά, αφήνοντας λίγα περιθώρια για λάθη...Το μακρινό 2008 κομμάτια που δύσκολα ξεπερνούσαν τα 2 λεπτά, η απλοϊκη παραμόρφωση και η πιασάρικες μελωδίες μας τις γνώρισαν...Τώρα μετά από 2 δίκους και 5-6 επτάϊντσα, για μένα προσωπικά, έβγαλαν τον καλύτερο τους δίσκο...
Ναι δεν είναι hype...(σα να τις βαρέθηκε η μπλογκόσφαιρα), ναι είναι πολύ λιγότερος lo-fi, πολύ καθαρότερος και τα δύο 6λεπτα κομμάτια σίγουρα μια μεγάλη έκπληξη, για ένα τρίο που δεν δείχνει να είναι και μουσικές ιδιοφυΐες...

Αυτό που κάνει όμως το δίσκο να είναι τόσο όμορφος είναι ένας συνδυασμός αυτής της μουσικής αφέλειας με την ανάλογη μουσική ζύμωση...

λες και πολλά από τα 7ιντσα ήταν τα δοκιμαστικά πριν το μεγάλο αγώνα...

Τι έχουμε λοιπόν εδώ??
Το εναρκτήριο κομμάτι (The Other Girls) είναι και από τα αγαπημένα μου, αργό, μελωδικό και εκείνο το σόλο...τόσο εθιστικό...είναι ότι λέει ο τίτλος του....ότι δεν είναι σαν τα άλλα κορίτσια...δεν είναι ούτε best coast ούτε dum dum...όχι καλύτερες αλλά διαφορετικές...
και έτσι συνεχίζουν...

ο δίσκος ακούγεται μονομιάς...με κομμάτια που ξεχωρίζουν όπως το i heard you say(ίσως το πιο clean κομμάτι τους) και το κομμάτι που θα ακολουθήσει όλο το δίσκο...Dance (if you wanna)...Άλλοτε ξαναγυρίζουν στις ρίζες τους (lake house) και μεταμορφώνονται σε γκρούπ των 60ς με το καταπληκτικό Trying to Pretend (εκεί στο 1.06..μαγικό)...

άλλοτε φοράνε την κάπα των indie 90's (Sixteen Ways) μπολιασμένη με το πανκ και την ψυχεδέλεια...Το Take It As It Comes είναι ένα παραμύθι...βγαλμένο από τραγούδια του '50...
Το Vanishing of Time είναι το πιο αδύναμο κομμάτι του δίσκου γιατί στέκεται ανάμεσα σε αυτό που αποποιήθηκαν στην αρχή...τα άλλα girls groups...θα μορούσαν να το είχαν πει πολύ καλύτερα οι dum dum και πολύ πιο ανάλαφρα οι best coast...

ίσως όμως καλύτερα...γιατί μετά ακολουθεί το Death...η πρόζα στην αρχή και η επανάληψη του θέλω...(i wanna wanna wanna wanna wanna wanna wanna stay alive) απογειώνει το κομμάτι...

για να ακολουθήσει το Light in Your Eyes, το δεύτερο 6λεπτο κομμάτι του δίσκου...ένα solid κομμάτι με ψυχεδελικές ρίζες και ανάλογη αισθητική...τα πράγματα αγριεύουν και όταν μπαίνει το όργανο στο σόλο, νομίζεις ότι θα βγουν από κάπου οι doors για να κάνουν πλάκα....καταπληκτικός τρόπος για να κλείσεις ένα πολύ καλό δίσκο...


Δεν ξέρω αν οι vivian girls μπορούν να πάνε πέρα από το another girls group αλλά σίγουρα μπορούν να φτιάξουν ένα δίσκο που να σου αφήνει μια αίσθηση χαράς ακόμα και ύστερα από 3 προσπάθειες...

8.7

Those will burn: The other Girls, Trying to pretend, I heard you say, Sixteen Ways