Εισαγωγή:
Πόσο πλάκα έχει. Σήμερα πρώτη φορά μετά απο χρόνια έβαλα rock fm στο αμάξι. Δύο απανωτά τραγούδια των REM κι όχι ότι με χάλασε. Μια χαρά μου ακούστηκαν. Αλλά όπως και να το κάνεις, το ένα πίσω από το άλλο, είναι κάπως.
"όχι ρε φίλε στη σειρά. Έχω το best στο ipod αν είναι να το βάλω" είπα δυνατά και με κοίταζε περίεργα η κυρία στο διπλανό αμάξι, χαμογέλασα αλλά κάπου εκεί κόπηκε και το χαμόγελο...καπάκι, temple of the king και εκεί απλά έκλεισα το ραδιόφωνο και έβαλα το κομμάτι για το οποίο γράφεται και το παρών κειμενάκι.
Έχω ξαναμιλήσει μάλλον για αυτό, αλλά μαζί με το blue supreme, το raised by wolves και 2-3 κομμάτια των keep shelly in athens (2-3 όμως, στάλα παραπάνω) παίζει συνέχεια στις λίστες μου. Α και το ancient ways πάλι από interpol. Από τα καινούργια αυτά. Γιατί αν βάλουμε περσινα, προπέρσινα και πάμε προς τα πίσω τα repeat είναι περισσότερα και τα χαμόγελα μεγαλύτερα.
Βασικό κομμάτι:
το κομμάτι είναι το mountain από τους slowness. 7 λεπτά και κάτι καλού, εθιστικού, αιθέριου shoegaze. Όσο περισσότερο το ακούω, τόσο περισσότερο συμφωνώ με τη γνώμη μου (χοχο). Ο δίσκος φετινός, λέγεται How To Keep From Falling Off A Mountain και στο σύνολο του είναι μέτριος. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σε αυτούς είναι ότι έχουν ακούσει ride πάνω από 400 εκατομύρια φορές. Δεν το κρύβουν. Μπορεί να μην το κάνουν και τόσο καλά στην τελική. Το κομμάτι όμως είναι όμορφο. Και καταφέρνει να σε κερδίσει χωρίς εντάσεις. Ειδικότερα μέχρι το περίπου δίλεπτο outro.
Να' χαμε να λέγαμε:
στα άλλα νέα ερχεται και ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού και των χιλιανών γυναικών (όποιος δεν έχει δει στο youtube το live από τη Χιλη, χάνει....hd ποιότητα ακόμα και στα πλάνα στο κοινο) και δικός μου αγαπημένος (για να μην βγάζω το κώλο μου έξω και το παίζω ιστορία) morrissey. Το αν θέλω να πάω...άλλη ιστορία. Μην τα ξαναλέμε για τον φετινό του δίσκο, και μην τα ξαναλέμε για την γραφικότητα. Κρίμα αλλά πάμε παρακάτω.
Κάπου πήρε το μάτι μου ότι έρχονται οι KVB βέβαια. Το δισκάκι τους που βγήκε τον Ιούνιο είναι αρκετά καλό και μπορεί να γίνει ένα καλό live...
Το τριήμερο είχε 3 καλά live. Μπέρδεψα λίγο ημερομηνίες, βαρέθηκα αλλά και τσιγκουνεύτηκα και τελικά δεν πήγα σε κανένα. αυτό που μου στοίχισε ήταν το σαββατιάτικο στη καισαριανή. Αλλά οκ...
τι άλλα νεα;
ψάχνω δουλειά και σπίτι και έχω πήξει στις ταινίες. Αυτάαααα.
Πόσο πλάκα έχει. Σήμερα πρώτη φορά μετά απο χρόνια έβαλα rock fm στο αμάξι. Δύο απανωτά τραγούδια των REM κι όχι ότι με χάλασε. Μια χαρά μου ακούστηκαν. Αλλά όπως και να το κάνεις, το ένα πίσω από το άλλο, είναι κάπως.
"όχι ρε φίλε στη σειρά. Έχω το best στο ipod αν είναι να το βάλω" είπα δυνατά και με κοίταζε περίεργα η κυρία στο διπλανό αμάξι, χαμογέλασα αλλά κάπου εκεί κόπηκε και το χαμόγελο...καπάκι, temple of the king και εκεί απλά έκλεισα το ραδιόφωνο και έβαλα το κομμάτι για το οποίο γράφεται και το παρών κειμενάκι.
Έχω ξαναμιλήσει μάλλον για αυτό, αλλά μαζί με το blue supreme, το raised by wolves και 2-3 κομμάτια των keep shelly in athens (2-3 όμως, στάλα παραπάνω) παίζει συνέχεια στις λίστες μου. Α και το ancient ways πάλι από interpol. Από τα καινούργια αυτά. Γιατί αν βάλουμε περσινα, προπέρσινα και πάμε προς τα πίσω τα repeat είναι περισσότερα και τα χαμόγελα μεγαλύτερα.
Βασικό κομμάτι:
το κομμάτι είναι το mountain από τους slowness. 7 λεπτά και κάτι καλού, εθιστικού, αιθέριου shoegaze. Όσο περισσότερο το ακούω, τόσο περισσότερο συμφωνώ με τη γνώμη μου (χοχο). Ο δίσκος φετινός, λέγεται How To Keep From Falling Off A Mountain και στο σύνολο του είναι μέτριος. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σε αυτούς είναι ότι έχουν ακούσει ride πάνω από 400 εκατομύρια φορές. Δεν το κρύβουν. Μπορεί να μην το κάνουν και τόσο καλά στην τελική. Το κομμάτι όμως είναι όμορφο. Και καταφέρνει να σε κερδίσει χωρίς εντάσεις. Ειδικότερα μέχρι το περίπου δίλεπτο outro.
Να' χαμε να λέγαμε:
στα άλλα νέα ερχεται και ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού και των χιλιανών γυναικών (όποιος δεν έχει δει στο youtube το live από τη Χιλη, χάνει....hd ποιότητα ακόμα και στα πλάνα στο κοινο) και δικός μου αγαπημένος (για να μην βγάζω το κώλο μου έξω και το παίζω ιστορία) morrissey. Το αν θέλω να πάω...άλλη ιστορία. Μην τα ξαναλέμε για τον φετινό του δίσκο, και μην τα ξαναλέμε για την γραφικότητα. Κρίμα αλλά πάμε παρακάτω.
Κάπου πήρε το μάτι μου ότι έρχονται οι KVB βέβαια. Το δισκάκι τους που βγήκε τον Ιούνιο είναι αρκετά καλό και μπορεί να γίνει ένα καλό live...
Το τριήμερο είχε 3 καλά live. Μπέρδεψα λίγο ημερομηνίες, βαρέθηκα αλλά και τσιγκουνεύτηκα και τελικά δεν πήγα σε κανένα. αυτό που μου στοίχισε ήταν το σαββατιάτικο στη καισαριανή. Αλλά οκ...
τι άλλα νεα;
ψάχνω δουλειά και σπίτι και έχω πήξει στις ταινίες. Αυτάαααα.
Posts
οι REM έχουν πλέον περάσει στο χώρο του κλασσικού ροκ. μετά θα έπαιξε το nightmare. αι καντ σλιπ αλοουν ενι μορ, ι νιντ γιου χιερ ουιθ μι, νεβερ εντινγκ ναιτμεεεεερ
ReplyDelete