Kid Cudi - Man on the Moon: The End of Day

Kid Cudi Man on the Moon: The End of Day (Universal Motown, 2009)

Φανταστείτε ότι δεν έχετε ιδέα για έναν δίσκο και ακούτε την εξής περιγραφή: ‘Ο δίσκος είναι χωρισμένος σε πέντε πράξεις: Act I: The End of Day, Act II: Rise of the Night Terrors, Act III: Taking a Trip, Act IV: Stuck, Act V: A New Beginning. Ξεκινάει με τον καλλιτέχνη να μας καλωσορίζει: ‘You're in my dreams’, ξεκινώντας με αυτόν τον τρόπο ένα σκοτεινό ταξίδι βρίσκοντας βοήθεια στην πορεία από τους MGMT και τους Ratatat που συμμετέχουν σε δύο κομμάτια.’ Σωστά, δεν σας λένε τίποτα για το μουσικό περιεχόμενο, αλλά δεν έχετε σχηματίσει μία ιδέα; Ας πούμε το ‘ψυχεδελικό συγκρότημα με art/progressive rock αναφορές’ δεν θα σας ταίριαζε με την παραπάνω περιγραφή; Εντάξει, η παραπάνω περιγραφή είναι προβοκατόρικη, όχι όμως γιατί δεν είναι αληθής, αλλά γιατί είναι επιλεκτική. Εκτός από τους MGMT και τους Ratatat συμμετέχουν και ο Common και ο Kanye West (ο οποίος είναι και executive producer). Και ναι, τον δίσκο θα τον βρήτε κάτω από το ταμπελάκι που λέει hip-hop. Οπότε τι; Τα πράγματα έχουν αρχίσει προφανώς να μπερδεύονται. Σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με ψυχεδελικό ροκ, αλλά ούτε με hip-hop έχουμε να κάνουμε. Απλά φτάσαμε να μιλάμε για αυτά τα δύο στον ίδιο δίσκο και σε πρώτο επίπεδο αυτό μου φαίνεται τουλάχιστον συναρπαστικό. Όταν οι υπάρχουσες ταμπέλες αδυνατούν να περιγράψουν έναν δίσκο, τότε συνήθως κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει.
Αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος για αυτόν τον δίσκο. Ουσιαστικά πρόκειται για μία συνέχεια αυτού που ξεκίνησε ο Kanye με το 808’s and heartbeats (στο οποίο άλλωστε ο Kid Cudi συμμετείχε στην παραγωγή). Ή μάλλον αυτό που ξεκίνησε με το Graduation: Η δομή είναι ακόμα hip-hop αλλά πλέον τα samples δεν προέρχονται από τη soul ή jazz κληρονομιά αλλά από τους Daft Punk, τους Can, τους Mountain, τον Elton John. Τα synthesizer κάνουν την εμφάνισή τους όπως και οι αναφορές στην techno και την ηλεκτρονική μουσική γενικότερα. Στο 808’s… εξαφανίζεται και η hip-hop δομή. Και σε αυτόν εδώ τον δίσκο τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιο συνολικά. Τώρα το αποτέλεσμα; Έχουμε ένα διαμαντάκι όπως το Solo Dolo. Έχουμε το καταπληκτικό single Day ‘n’ Night. Έχουμε σαφώς ένα συνολικό και δεμένο αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, ο δίσκος μου αρέσει πολύ, αλλά έχω και μερικές αμφιβολίες. Οπότε, συγκρατημένη αισιοδοξία: ‘Ο πρόεδρος έριξε λεφτά, κάναμε καλές μεταγραφές, περιμένουμε τώρα να δέσει η ομάδα…’ Γιατί και ο Σισέ παιχτάρα είναι, αλλά έλα που δεν παίζει…

8.0

Those will burn: Solo Dolo, Day ‘n’ Night, Heart of a Lion