Robin Parrent - Beauty damaged

Robin Parrent Beauty Damaged ( Major???, 2009)

Θα μπορούσα αλήθεια να σας γλυτώσω από λέξεις και να σας πω να ακούσετε το πρώτο κομμάτι του δίσκου και μετά θα καταλάβετε τι περίπου να περιμένετε. Ο τύπος, λοιπόν, όσο περίεργο κι αν ακούγεται δεν υπάρχει πουθενά παρα μόνο στο myspace και στο facebook, τα οποία και δεν είναι βοηθητικά για περισσότερες λεπτομέρειες...
Έτσι βάζοντας να παίξει δεν έχεις καμία ιδέα για το τι θα περιμένεις (παρα μόνο από τον τίτλο και το εξώφυλλο). Το Nobody Hurts You (Like Yourself) εναρκτήριο κομμάτι έριξε στο τραπέζι σχεδόν όλες του τις επηρροές...Kurt Weill, matt elliot, scott walker, arcade fire, κιθάρες βγαλμένες από τα 60's, α και λίγο Kings. Κι όλα αυτά τυλιγμένα από ακόρντα και φωνητικά ποστ πανκ αισθητικής..αλλά και folk κιθάριστικά αρπίσματα... Πως γίνεται όλα αυτά μαζί δεν ξέρω. Μόνο ότι μπορεί να σου κάνει απίστευτη παρέα μετά τα μεσάνυχτα, τις ώρες που μένεις μόνος, ξεσκονίζοντας από πάνω σου κόκκους μοναξιάς και ηρεμίας. Ωρες ώρες ακούγεται σκοτεινός, και τόσο κατεστραμένος, όμορφα κατεστραμένος που το When I'm Gone σου ακούγεται σαν ύμνος στο φευγιό-όποιο κι αν είναι αυτό...(μου θύμησε μια σκηνη από το wire όπου πεθαίνει ένας και στην κηδεία του ψέλνουν ένα τραγούδι..χμμ καπως έτσι ακούγεται πραγματικά). Αυτός ο δίσκος μου θυμίζει έντονα Κυριακή. Βροχερή κυριακή. Με κόμπο στο στομάχι...και κάτι σαν από bauhaus να γυροφερνει το μυαλό...(Ballad Of Joseph Merrick)...
Δεν ξέρω...στο Βόλο θα τον είχα αγαπήσει, στο Λονδίνο θα τον είχα βάλει στην άκρη, στην Αθήνα θα τον κουβαλάω μαζί μου.

8.0

Those will burn: Nobody Hurts You (Like Yourself), First Pain-Then Joy, When I'm Gone, Ballad Of Joseph Merrick.