Να ζητήσω συγνώμη για τις εικόνες, είναι από κινητό (ξέχασα την μηχανή στο αμάξι και βαριόμουνα να πάω να την πάρω..).
Μερικές φορές είναι πάρα πολύ άσχημο να βλέπεις τι μεγάλη διαφορά κάνει σε κάποιον αν έχει ταλέντο...και τα παιδιά που ανέβηκαν στη σκηνή (και οι τρείς) είχαν όλα ταλέντο. Όσο και αν δεν είναι τόσο πολύ του γούστου μου τέτοιου είδους μουσική, ο chronik όμως κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον και να ανοίξει με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο για τους άλλους δύο κυρίους. Μου θύμισε τόσο κβήτα όσο και memory tapes ας πούμε....
Όταν ανέβηκαν πάνω ο boy και ο felizol αμέσως μπήκαμε σε ένα κόσμο φτιαγμένο ιδανικά από τους δύο. Κομμάτια από το περσινό δίσκο, από παλιότερους αλλά και κάποιες διασκευές (αρλέτα, d. mode κα). Τα πράγματα είναι απλά, ταλέντο με τα καντάρια και καθώς ήταν και η πρώτη φορά που έβλεπα τον boy χάθηκα μέσα σε αυτό που έβλεπα. Ξαφνικά κατανοείς πως με ένα synth, μια μπότα και ένα βαθύ φτιάχνει τον ήχο του please make me dance τόσο πιστά που απλά υποκλίνεσαι. Ο felizol από πίσω, άρχοντας τον μπλιμπλικιών, έδενε τόσο με την παρουσία του όσο και με την καταπληκτική ηλεκτρονική καταιγίδα του την ιδιοφυΐα τόσο του ίδιου όσο και του the boy. Ο "πυροβολισμός" όσο και το "σ'αγαπάω να της λες" για μένα ήταν τα κομμάτια που με αποτελείωσαν. Μερικές φορές έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται όλα εκείνα που αφήσαμε πίσω. Πως τελικά η δημιουργία είναι η ρήξη στην ιστορία και στη προκειμένη περίπτωση το δήθεν κουλτουριάρικο έντεχνο ξεριζώνεται και συναντά το παρόν του στην μουσική ιδιοφυία του boy. Από την techno και τις housies στο μπλούζ και στο νεοκυμματισμο.. Αυτό άκουσα εχτές. και με βάρεσε μέχρις εσχάτων.
ΥΓ1: Ο σταυρός του νότου ισώς δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή για το συγκεκριμένο live. Φαντάζομαι πως ένα συγκεκριμένο κοινό αυτοαποκλείστηκε από το συγκεκριμένο χώρο....οκ mainstream χώρος αλλά......??????
ΥΓ2: Μου την σπάει πολύ όταν ένα συγκεκριμένο "κοινό" -που προφανώς έχει κάτσει κανα 3ωρο μπροστά στο καθρέφτη για να το παίξει faschionista, alternative ή δεν ξέρω γω τι..-παρουσιάζεται σε συναυλίες (και ειδικότερα στην αθήνα τους βλέπεις-μαθαίνεις εύκολα...οι ίδιοι και οι ίδιοι είναι..για να μην πω οι ίδιες και οι ίδιες και παρεξηγηθώ...) για να δώσει το παρόν, να δείξει τα άθλιας αισθητικής ρούχα (αφού δεν μπορείτε να γίνεται σαν τις αγγλίδες που αντιγράφεται τι το προσπαθείτε αλήθεια....???) και συνέχεια φωνάζουν και μιλάνε και κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να κοιτάμε αυτούς παρά την σκηνη...ναι είχε και χτες από δαυτους...είναι σαν τις γκόμενες στα σκυλάδικα ....τίγκα στην ΠΟΖΕΡΙΑ...οκ...διαβάζετε face hunter και κλέβετε το loolbook οι υπόλοιποι τι φταίμε????
Posts
ταλέντο δεν έχει ακριβώς.ιδεες πολλές ατακτως ειρημμενες ναι.κακο γουστο επισης.και η χρηση της μποτας ειναι ό,τι πιο κακόγουστο και βλακωδες.ενα ντραμ μασιν θα εκανε καλυτερη δουλεια.αν το βρωμιζε λιγο και το βαθαινε θα ηταν ακομα καλυτερα και θα προσθετε ποντους στην ξινη μουσικη που κανει.επισης δεν εχει τα κοτσια ,ουτε την ευαισθησια,ουτε τα κυβικα να πειραζει και να παιζει με αυτο τον σχεδον καλιτεχνικα,υβριστικο τροπο την Ρωμιοσυνη.λαθος ποιημα,για αυτο που εχει κατα νου.Να βρει αλλα ποιηματα να παιξει.επισης το γιατι δε χορευετε ρε ειναι ψυχοθεραπεια και το μονο μαζι με το ταιμ μασσιν που μου αρεσουν και δεν μπορω ακομα να τον ριξω στον καιαδα.απλα περιμενω να ωριμασει καλλιτεχνικα...
ReplyDeleteο φελιζολ εχει ταλεντο αλλα πρεπει να απογαλακτιστει απο τις επιρροες του.
ξεχασα..τον boy ,τον εχω δει τεσσερις φορες ,αθελα μου φυσικα.
ReplyDeleteωραιο μπλογκ.
καλημερα..
καλησπέρα! απ' ό,τι φαίνεται έχουμε λίγο διαφορετική άποψη για τον the boy! εμένα ο δίσκος του μου φάνηκε ότι είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω ακούσει από έλληνα καλλιτέχνη εδώ και πολλά χρόνια. Το άξιον εστί που χρησιμοποιεί στο δίσκο του - αλλά και τη ρωμιοσύνη - πρέπει κάποια στιγμή να τα απομυθοποιήσουμε, για να μπορέσουμε τελικά να τα εκτιμήσουμε στις σωστές τους διαστάσεις. Η αγχωτική εκτέλεση της 'δικαιοσύνης ήλιε νοητέ...' για παράδειγμα, νομίζω ότι ξορκίζει φαντάσματα, μουσικά και όχι μόνο. Η έννοια της ύβρις είναι λίγο σχετική, και θα μου επιτρέψεις, υπερβολική.
ReplyDeleteΖωντανά δεν τον έχω δει (αλλά η αλήθεια είναι ότι εμπιστεύομαι τον mister bo(m)bbieR αρκετά...) αλλά και μόνο ο δίσκος του νομίζω ότι φτάνει...
πάντως, να 'σαι καλά που μπήκες στον κόπο να γράψεις τις σκέψεις σου εδώ, γιατί στην τελική αύτο είναι το νόημα, να ξεκινάνε συζητήσεις και διαφωνίες. Μακάρι να το έκαναν περισσότεροι...
Καλησπέρα κι από μένα. Πέρα από την καλλιτεχνική αξία του μπόη που σίγουρα είναι υποκειμενική και με σχετικά μικρό παρελθόν θα ήθελα να προσθέσω πως η ικανότητα του να αποδομεί φόρμες του παρελθόντος (μπορώ να είμαι ευαίσθητος για αυτές γιατί μεγάλωσα με έντεχνο και "σαββοπουλειάδες") κυρίως εννοιολογικά. Νομίζω πως η αναφορά του είναι περισσότερο στον καθοσπρεπισμο παρά στο καθεαυτό απόσπασμα που το διαλέγει γιατί άξιον εστί, η σταθερά στο χρόνο που γύρω της γυρνάμε... Μετά το μικυ μάου του σιδηρόπουλου υπάρχει το της δικαιοσύνης αλλά και το "την πόρτα ανοίγω το βράδυ" με αυτό το τρόπο για τον ίδιο σκοπό... Έτσι όχι μόνο δεν θεωρώ υβριστική την χρήση του αλλά επιτακτική. Θα μου πεις ότι δεν είναι ο ζορο του καθοπρεπισμού για να τον χτυπά και να τον ξεμπροστιάζει αλλά νομίζω ότι γίνεται κάπως σαν αυτόματη γραφή. Μπορεί και όλα αυτά που λέω να είναι μπουρδες αλλά αυτές ήταν οι πρώτες σκέψεις όταν άκουσα το δίσκο.
ReplyDeleteΚαι δύο λόγια για το λάηβ. Νομίζω ότι το drum machine δεν ταιριάζει στην αισθητική που κουβαλά ο μπόη. H μπότα που κουβαλά μνήμες αλλά και τα λάθη αυτού που την χειρίζεται (και έκανε πολλά ) έδιναν αυτή την βρωμιά που λες κι εσυ όχι ηχητικά αλλά ουσιαστικά..
Τόσο το λάηβ όσο και ο δίσκος κατά κύριο λόγο μου επαναφέραν μουσικές μνήμες με βίαιο αλλά και εξαγνιστικό τρόπο.
eimai o chronik!
ReplyDelete1on :xairomai polu gia ta kala sou logia kai
2on: me ekfrazeis apoluta sta usterografa sou peri tou kosmou! bravo!