Girls - Broken Dreams Club

Girls Broken Dreams Club ( Fantasy Trashcan (Turnstile), 2010)

A friend of mine once told me that all great art is inspiration and then just a lot of hard work. He’s a famous artist and used to say this to people who would ask him for the secret to his success. As a band we’ve come to learn that this is true. We’ve been welcomed with open arms by so many of you over the last year or so that in turn we’ve spent all our time fulfilling invitations to play live everywhere around the world. Each time we thought we should give it a rest we would get another offer we just couldn’t refuse – who wouldn’t want to go to Japan and play with The Smashing Pumpkins, or Julian Casablancas in the south of France?.

It’s true that when you give love you will receive love and it was only because of the love that we’ve received from our fans that we have been able to drastically improve the quality of our work. This record is a letter of intent, it’s a snapshot of the horizon. We took the money we’ve made on tour and worked with the kind of equipment and musicians that would have been too expensive for us in the past. All of us have something to say and give and this is what happens when we show a little interest and support in others. We couldn’t have made this record without you. So this is our gift to you, our way of saying thank you for giving us the chance to work at the level we’ve always wanted to and a taste of things to come. We really couldn’t have done this record without each one of you. This isn’t Girls all grown up, but it’s certainly the next step up from Album. This is Broken Dreams Club – a record from our hearts to yours. This is your new record as much as ours. Thank you for this opportunity and as always, thank you for listening. – Christopher Owens.

Αυτά γράφει σε ένα γράμμα ο christopher για να παρουσιάσει το Broken Dream Club και κάλλιστα η δεύτερη παράγραφος μπορεί να είναι ένα τέλειο review. Αν και διαφωνώ λίγο στο κατά πόσο οι Girls δεν ωρίμασαν. Έκαναν το επόμενο βήμα ουσιαστικά εξωτερικεύοντας και αναμνήσεις που δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν όταν έγραφαν το άλμπουμ. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κομμάτια εφηβικής τρέλας, ούτε καν ελπιδοφόρα...Εδώ έχουμε να κάνουμε με 6 ολοκληρωμένες συνθέσεις που σε κάνουν να αναγνωρίζεις την αξία τους αμέσως.
Λιγότερη ροκεντρολιά αλλά περισσότερο μυαλό και καρδια. Κι έτσι χωράνε μέσα τα πνευστά (που τουλάχιστον για μένα ανεβάζουν ένα επίπεδο πάνω τα τραγούδια), κιθάρες που πατάνε στην ψυχεδέλεια και τον μορικόνε, slide guitars, ακόρντα από όργανο και γενικά μια ElvisCostell-ική ερμηνεία της ζωής και της μουσικής τελικά.
Το πρώτο κομμάτι (Thee Oh So Protective One) ανήκει στους αμερικάνικους σχολικούς χορούς που βλέπουμε στις ταινίες, ειδικά τα '50ς...καντιλακ, ποτό και τα κορίτσια μέσα από ένα τραγούδι/βράδυ γίνονται κοπέλες...όσο για το τελευταίο κομμάτι(Carolina)? δεν είναι τίποτε άλλο παρά απομεινάρια του πρώτου δίσκου που βρίσκουν την θέση τους εδώ μέσα από ένα τζαμάρισμα και ένα εκπληκτικό τραγούδι..υπέροχος τρόπος για να κλείσει ένα γμηστερά αλλιώτικο Girls album αλλά και τόσο γμηστερά καθαρό στην υλοποίηση της ιδέας...για μένα ίσως ο δίσκος της χρονιάς.

9.7

Those will burn: Thee Oh So Protective One, Alright, The Broken Club, Carolina, Heartbreaker, Substance (με την σειρά που μου αρέσουν)