Monday, September 16, 2013

Arctic Monkeys - AM

Arctic Monkeys
AM
(Domino, 2013)

Κάθε φορά που βγάζουν ένα δίσκο οι Arctic Monkeys, σκέφτομαι το ντεμπούτο τους...την διαφήμιση που έτρωγε αυτός και αλλά και το Favourite Worst Nightmare στους διαδρόμους του tube...κάθε μέρα, πρωί βράδυ..και τους σιχαινόμουν. Σιχαινόμουν 2 πολύ καλούς δίσκους γιατί απλά τους έβλεπα στριμωγμένος στις 8.10 το πρωί στον thameslink...και στις 8 κάθε βράδυ...
τώρα γιατί το λέω αυτό;
Δεν ξέρω ακριβώς. Ίσως γιατί τώρα κατάλαβα πως παρά την τότε ξεφτυλοδιαφήμιση σα γκρουπ ήταν λίγο πιο μαζεμένοι, ο τέρνερ έμοιαζε πράγματι να είναι απο το σέφιλντ και δεν το έπαιζε έλβις...κι όμως παρ' όλα αυτά (πάντα τελικά κάτι θα βρίσκω να γκρινιάζω για αυτό το γκρουπ) οι δίσκοι που έβγαζαν και βγάζουν είναι σούπερ.
Έδω τα ακούμε όλα... black sabbath (ναι ναι είναι ένα μικρό ριφάκι απο το war pigs), QoTSA, beatles, Last Shadow puppets, Pulp κι όλη την αγγλουριά που κουβαλάνε μαζί τους.
Σιγα σιγά ο τέρνερ καταφέρνει να κάνει την φωνή του, μαζί με την προφορά, φυσικά, περισσότερο αναγνωρίσιμη κι απο το ίδιο το συγκρότημα (R U mine πχ).
Είναι καλός δίσκος...αρκετά καλός...αλλά παρ' όλη την προσπάθεια του παραμένει λίγο ατσαλάκωτος...σα το καινούργιο στυλ του τέρνερ...(για αυτό ίσως και κάνουν cover τον drake...Ε Λ Ε Ο Σ) και αυτο δεν τον αφήνει να γίνει mega...
Ο δίσκος θα μπορούσε να χωριστεί στα 2. Μέχρι το I want it all και μετά...Ζωηρός, γκαζιάρης στο πρώτο μέρος, σέξυ (πάντα ήθελα να το χώσω σε ένα review) και πανέμορφος στο δεύτερο (μέχρι το fireside φυσικά).

έχει και μερικές αστοχίες, όπως το βαρετότατο Why'd You Only Call Me When You're High? που παρ' όλο που προσπαθεί να γίνει έξυπνο δεν τα καταφέρνει...ή το Snap Out of It..

όμως καταλήγει όμορφα όμως, με το knee socks (που και καλό κομμάτι και όμορφο θέαμα είναι) αλλά και με το Ι wanna be yours που μου θυμίζει λίγο broken bells βέβαια..

Ευκολόπιοτος δίσκος, που θυμίζει νερομένο καλό ουίσκι...
ναι το πίνει, ναι το ξαναπίνεις, αλλά όταν σου δωθεί η ευκαιρία πας για το 24άρι νέτο-σκέτο...χωρίς 2η σκέψη..
_
8.9

Those will burn: R U Mine, Arabella, No party anthem 1, Mad Sounds




3 comments:

  1. 1- για τον Δράκο, νο κομμεντ.
    2- χαίρομαι που μαθαίνουμε και την οπτική από το νησί
    3- αυτό για την αγγλουριά το συμμερίζομαι απόλυτα. είναι λες και είναι η φυσική συνέχεια της πορείας των βρετανικών γκρουπς.
    4-o δίσκος για μένα εκτός από το ότι είναι πολύ καλός -ίσως λίγο παραπάνω "cheezy" από αυτό που θα ήθελα- είναι και full επαγγελματικος... πατούν το γκάζι, τον συμπλέκτη και το φρένο όπως πρέπει... *και δεν οδηγούν αυτόματο*
    4- το γκρουπ γενικά είναι πολύ δυνατό, αλλά αναγκαστικά η συζήτηση θα πάει στον turner. και δεν ξέρω ρε γαμώτο, προσωπικά μου είναι πολύ συμπαθής. Γίνεται αυτό το είδωλο που θα απλώνουν αφισες του στα δωμάτια τους, τα κοριτσάκια, αλλά σε έναν επιτηδευμένο βαθμό που με αρέσει. Στην τελική ρε φίλε, καλύτερα να έχουν αφίσες του Turner παρά του Drake.
    5- είναι απο τα αγαπημένα μου φθηνά ουίσκια.

    ReplyDelete
  2. ρε συ καλός ο τέρνερ αλλά κάνε ένα search σα arctic monkeys να δεις πως ξεκινάει (άρχοντας απο το σέφιλντ) και πως είναι τώρα...hillbilly που βρήκε την καλή και φοράει σένια ροκεντρόλια...

    και επειδή γράφει καλά, έχει σούπερ αναγνωρίσιμη φωνή (και προφορά για μας τους καυλάντιδες αγγλοπορομένους) είναι κρίμα να γίνεται false idol...καρικατούρα ρε αδερφέ...


    ReplyDelete
    Replies
    1. ρε boss δεν είμαι τόσο μικρός, εκτός αν αναφέρεσαι πριν το Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, και το τι κάνανε στην γειτονιά τους. όπως και να 'χει, άλλη μπάλα παίζεις στη league 1 και άλλη στη Premier League...

      Delete