Saturday, May 24, 2014

The Pains of Being Pure at Heart - Days of Abandon

The Pains of Being Pure at Heart
Days of Abandon
(Yebo, 2014)

Στο σημείο αυτό, θέλω να αναδείξω μια ιδιάζουσα γλωσσολογική σύγκριση. Μια γευστική αναλογία θα μπορούσε να πει κανείς. Έχουμε λοιπόν, το γλυκανάλατο. Γλυκό και ανάλατο. Και έχουμε και το γλυκόπικρο. Γλυκό και πικρό. Κατά βάση έχουμε ένα πρώτο κοινό επίθετο, το γλυκός, το οποίο συνήθως εκδηλώνει μια θετική διάθεση όταν προφέρεται. Και το δεύτερο συνθετικό, συνήθως εκδηλώνει μια αρνητική διάθεση. Συνδυαστικά όμως έχουν διαφορετικά αποτελέσματα. Ειλικρινά για τον δίσκο μου ήρθε η σύγκριση, γιατί ακόμα δεν έχω αποφασίσει ποιο από τα δύο αυτά ζεύγη εκφράζει καλύτερα το ποιόν του δίσκου. Αξίζει να μας πει κανείς πως πρωτοξεκίνησαν αυτά τα διλήμματα όμως. Δεχόμαστε χημικούς και φιλόλογους για διαφορετικές εκδοχές. Ξανακούγοντας τους δίσκους του συγκροτήματος, κατέληξα ότι με εκφράζει περισσότερο το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Στο οποίο και θα δώσω τον χαρακτηρισμό γλυκόπικρο, με αρέσει δηλαδίς. Το Days of Abandon ενώ κινείται πιο κοντά στο ντεμπούτο άλμπουμ, απ' ότι στο Belong, δεν με έχει πείσει ακόμα. Νομίζω ότι τέτοιου είδους δίσκοι και μουσική γενικότερα, βασίζονται περισσότερο στο συναίσθημα παρά στην μουσική. Τις συνθέσεις εννοώ. Είναι ξεκάθαρο δηλαδή το πως θέλουν να μεταδώσουν συναισθήματα, μια ευασθησία που ξεκινά από τους καλλιτέχνες και έχει στόχο να αγκαλιάσει τους ακροατές, για να μπορέσουν να καταλάβουν και να οικειοποιηθούν τη μουσική. Και εδώ βρίσκεται το υποκειμενικό της ακρόασης. Ούτε το υποκειμενικό δεν αρκεί βασικά για να περιγράψει τα κριτήρια αξιολόγησής της. Διαφορετικές συνθήκες, ώρες και διαθέσεις οδηγούν σε διαφορετικές αποτιμήσεις του δίσκου. Ξέρω, ξέρω κλισέ που ισχύουν παντού ή πουθενά, όπως το βλέπει ο καθένας. Αλλά θέλω να δικαιολογήσω λίγο το γιατί μετά από τόσες ακροάσεις δεν έχω αποφασίσει για το αν μου αρέσει ο δίσκος. Το σίγουρο είναι ότι είναι ένας δίσκος χωρίς φάλτσα και filler. Που βρίσκει το χώρο του στις λίστες αναπαραγωγής και τώρα που καλοκαιριάζει ακούγεται ευχάριστα. Οι φανς του συγκροτήματος που θα αγοράσουν και τον δίσκο θα τον αγαπήσουν σίγουρα. Εγώ θα περιμένω τη στιγμή που θα θέλω κάτι εύκολο και γλυκανάλατο/γλυκόπικρο για τον αγαπήσω και εγώ.

7

Those will burn: Simple and Sure, Eurydice, Kelly, Masokissed




No comments:

Post a Comment