Girls The album (True Panther, 2009) |
Με έχουν πάρει από κάτω δίσκοι τύπου τσεσνατ ή μπλακ χαρτ προσεσιον που μαζί με τους σοουλσεηβερς ολοκληρώσαν τον κύκλο του φθινοπώρου που δεν θέλει να έρθει παρά μόνο από μερικά βράδια. Γράφω για τους girls γιατί κυρίως είναι μια μεταβατική κατάσταση από τον πάτο στην επιφάνεια. Το pitchfork τους έβαλε 9.1 και έγραψε μια απο της πιο σύντομες αλλά του δε πόηντ εισαγωγές που έχω διαβάσει...
"Girls frontman Christopher Owens grew up in the Children of God cult. His older brother died as a baby because the cult didn't believe in medical attention. His dad left. He and his mother lived around the world, and the cult sometimes forced his mother to prostitute herself. As a teenager, Owens fled and lived as a Texas gutter-punk for a while. Then a local millionaire took Owens under his wing, and Owens moved to San Francisco. There, he and Chet "JR" White formed Girls, and recorded Album, their debut album, under the influence of just about every kind of pill they could find."
Πραγματικά ο δίσκος περιέχει τα πάντα, μια συλλογή από εικόνες και ήχους που ξεκινά μια γράμμη και ενώνει την ποπ, το shoegaze φτάνει άλλοτε και στο 12μέτρο r'n' roll ξανακαταλήγοντας προφανώς σε ακούσματα από το Σαν φραντσίσκο ή το τέξας....Θεωρητικά είναι ένα εγχείρημα που ετοιμάζεται να αποτύχει, ένα μιξ τέηπ από ενοχές (Hellhole Ratrace), ξενοιαστα καλοκαίρια (Big Bad Mean Mother Fucker) και εικόνες, πολλές εικόνες από τα πάντα. Φυσικά κι από έρωτες έχουμε...αλλά τόσο καλοκαιρινούς που είναι σαν να τους βλέπεις μέσα από μια εικόνα polaroid τελειώς old skool. Το Lust for life αλλά και το Laura (καλύτερο κι από τον Jarvis να ξαναγράφει για τους Pulp) ξεκινούν το δίσκο θέτοντας τα όρια της χαράς και της λύπης...Μια μουτζούρα από κόκκινο και μαύρο που άλλοτε υπερισχύει το μαύρο...:το Ghost Mouth κι αυτό με λίγο παλπίζοντα φωνητικά αλλά μελωδικό του κερατά ανοίγει μια σειρά από αναμνήσεις που έρχονται να ολοκληρωθούν με το God Damned, το Hellhole Ratrace και το Headache μια ντίσκο καραβιού με τα φώτα χαμηλωμένα λίγο πριν πιάσεις λιμάνι. Το Big Bad Mean Mother Fucker παραμένει η εστία αυτής της κόκκινης μουτζούρας ενδιάμεσα και μετά ακολουθεί το summertime με lo-fi φωνητικά και στακάτα τύμπανα. Σούπερ. Στα εναπομείναντα κομμάτια οι girls αρχίζουν να οσμίζονται μια έρημο, να παρουσιάζονται άλλοτε συγκαταβατικοί: Lauren Marie κι άλλοτε σκοτεινοί: Morning Light. Με το curls αλλά και το Darling βρίσκουν τα μονοπάτια τους σκονισμένα με καθαρότερες κιθάρες με την αμερικάνα φορτωμένη στα μπαγκάζια τους και κλείνοντας μας αφήνουν ένα note: το Solitude και φεύγουν, όπως ήρθαν, ξαφνικά γεφυρώνοντας το χάσμα από τον κόσμο του βικ τσεσνατ στον "κανονικό" κόσμο...
Το σινγλακι Life in San Francisco που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες είναι ένα απίστευτο κομμάτι και απορώ πως δεν χώρεσε στο άλμπουμ...
8.5
Those will burn: Lust For Life, Laura, Big Bad Mean Mother Fucker κα
πολύ καλοί! σωστός ο Βο(μ)ββίερ!
ReplyDeleteσωστοστ! :P
ReplyDeleteπηρα το θαρρος και προσθεσα το βιντακι george.
καλά έκανες με το βινδεάκι φυσικά....ναι παναθεμα τους είναι καλοί...πολύ καλοί...
ReplyDelete