We Were Promised Jetpacks - These Four Walls

We Were Promised Jetpacks These Four Walls (Fat Cat Records, 2009)

Θα ήθελα αλήθεια να έγραφε για αυτούς ο Ian Rankin, το έχει κάνει για την αγαπημένη του μπάντα (mogwai), και νομίζω πως θα ήταν ο κατάλληλος. Η τετραμελής μπάντα από το Ενδιβούργο ακολουθεί πιστά τα βήματα των Twilight Sad αλλά και των Arab Strap. Είναι ότι περιμένεις να ακούσεις από ένα "indie" σκοτσέζικο συγκρότημα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα δεν είναι καλό ή γοητευτικό. Κάθε άλλο, παραδίδουν ένα δίσκο γεμάτο από συναισθήματα, βαρια προφορά (νομίζω δημήτρη πως θα τα καταφέρεις να ταβγάλεις πέρα...), αρκετές δόσεις παραμορφωμένης κιθάρας (με 90'ς παραμόρφωση) και μερικά αλα Glasvegas φωνητικά (τα οποία νομιζω ότι βγαίνουν φυσικά σε κάθε σκοτσέζο. Σε πολλούς μπορεί να ξενίσει η μελοδραματικότητα - λυρισμός να πω καλύτερα όπως πχ στο This Is My House, This Is My Home, αλλά η στακάτη αφοσίωση των ντράμς σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό που παρασύρει με μπρούταλ τρόπο τους υπολοίπους καταφέρνει να ξεπεράσει τόσο τον γλυκανάλατο σκόπελο όσο και την βαρεμάρα που μπορεί να προέρθει από την συνέχόμενη χρήση του ρυθμού τους. Ναι, θα σας θυμίσουν και U2, εμένα μερικές φορές ακόμα και cure, ναι θα μπορούσαν να είναι και ιντο-πανκ-ημο μπάντα πανεπιστημιακής κοινότητας, στην πραγματικότητα όμως απέχουν χιλιάδες μίλια μακρυά από όλα αυτα. Σαν πρώτος δίσκος περισσεύει κι ο δημιουργικός ενθουσιασμός - ακούστε το Roll Up Your Sleeves πως κορυφώνεται εκεί γύρω στa 2 λεπτά και θυμηθείτε ανάλογα ξεσπασματα από τους Glasvegas πέρσυ ή από το Fourteen Autumns & Fifteen Winters των twilight sad. Τέλος, αυτό που βρήκα εξαιρετικό στο δίσκο αυτό είναι πως ακόμα και τα δύο τους singles τόσο το Quiet Little Voices όσο και το Roll Up Your Sleeves δεν μπορούν να θεωρηθούν "χιτάκια".

8.0

Those will burn: It's Thunder And It's Lightning, Roll Up Your Sleeves, This Is My House, This Is My Home, Keeping Warm.