Atlas Sound - Logos

Atlas Sound Logos (4AD, 2009)

Είναι περίεργη η αμερικάνικη indie σκηνή. Από την μία έχει έναν ‘νταβατζή’: το Pitchfork. Το ηλεκτρονικό ευαγγέλιο των αμερικανών indie rockers ανεβάζει και κατεβάζει συγκροτήματα. Το έχει κάνει πολλές φορές και είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει να το κάνει. Σκεφτείτε τους Wilco, τους Modest Mouse, τους Arcade Fire, τους Animal Collective, τους Dirty Projectors. To Pitchfork έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση της δημοτικότητάς τους. Γενικότερα, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η ιδέα ότι ένα μέσο έχει τόσο μεγάλη δύναμη να δημιουργεί trends. Και τα trends επίσης δεν μου αρέσουν, ιδιαίτερα σε σχέση με τη μουσική· συνήθως τα καλύτερα γίνονται εκτός αυτών. Από την άλλη σκεφτείτε τα 5 συγκροτήματα που ανέφερα. Όλα τους έχουν δημιουργήσει τρομερή μουσική και η αναγνώριση τους αξίζει. Θα μου πείτε, το ίδιο συμβαίνει και με άλλα 1000 συγκροτήματα, που όμως το pitchfork δεν έτυχε να ασχοληθεί μαζί τους. Σωστό, αλλά τουλάχιστον προωθούν groups που έχουν κάτι να πουν. Το NME ας πούμε, επίσης ανεβοκατεβάζει διάφορες μπάντες, αλλά συνήθως είναι η μία φούσκα μετά την άλλη.
Τώρα που κολλάνε όλα αυτά σε σχέση με τους Atlas Sound? Οι Atlas Sound λοιπόν είναι το alias που χρησιμοποιεί ο Bradford Cox, τραγουδιστής των Deerhunter, στις προσωπικές του δουλειές. Οι Deerhunter είναι μία από τις αγαπημένες μπάντες του Pitchfork, τους οποίους και έχει σπρώξει το κατά δύναμη, ενώ σε αυτόν το δίσκο συμμετέχει και ο Noah Lennox των Animal. Εξ’ ου και οι συνειρμοί. Για να είμαι ειλικρινείς, οι Deerhunter δεν με συγκινούν ιδιαίτερα, όμως όσο αφορά αυτόν τον δίσκο, τι να πω, μακάρι όλη η μουσική που σπρώχνετε από το κάθε είδους ‘μαζικό μέσο’ να ήταν σαν αυτήν εδώ. Όχι ότι είναι καταπληκτική ή τόσο καλή, αλλά νομίζω ότι τα κίνητρα δημιουργίας είναι η μουσική έκφραση και ο πειραματισμός, χωρίς κανενός άλλου είδους σκοπιμότητες, από τις οποίες είναι γεμάτη η σημερινή μουσική. Ο κ. Cox λοιπόν δείχνει αρκετά χαλαρός. Αφήνει τους καλεσμένους να καθορίσουν το πνεύμα των συνθέσεων στις οποίες συμμετέχουν (το πολύ Animal Collective Walkabout με τον Noah Lennox και το πολύ Stereolab Quick Canal με την Laetitia Sadier) ενώ στις υπόλοιπες αναπτύσσει όμορφες ιδέες αρκετά μακριά από τον κλειστοφοβικό χαρακτήρα της κυρίως μπάντας του. Όπως το ονειρικό An Orchid και το υπέροχο My Halo. Και ο δίσκος κυλάει όμορφα και απολαυστικά… Οπότε σκέφτομαι, ίσως τα trends να είναι αναπόφευκτα, και αν πράγματι ισχύει αυτό, καλύτερα να ηχούν κάπως έτσι.

7.9

Those will burn: An Orchid, Criminals, My Halo