Σε προηγούμενο ποστ είχα γράψει πως αν υπήρχε μουσική για την πόλη με την κυριολεκτική έννοια τότε αυτή την προσφέρει απλόχερα ο αγγελος κ.
Έτσι σήμερα ανέβηκα προς τα εξάρχεια alone για να δω απο κοντά τον κύριο αυτόν. Να προσθέσω πως δεν τον είχα δει ζωντανά πότε και τον ήξερα μόνο από τις ηχογραφήσεις του. Ενθουσιαστικά και απορούσα πως γίνεται να μπορεί κάποιος με λίγα εφόδια αλλά πολύ έμπνευση και πνεύμα, η αλήθεια είναι, να φτιάχνει ένα αποτέλεσμα τόσο καλλιτεχνικό χωρίς (τουλάχιστον έτσι φαίνεται σε μένα) να είναι καθόλου επιτηδευμένο. Ξεπερνάει το μουσικό και γίνεται καινοτόμο σε χιλιους δυο τομείς. Σε πολλούς καταλαβαίνω να ξενίζει αλλά δεν θα έπρεπε. Γιατί ο άγγελος,που θεωρώ πως ταυτίζεται με την μουσική του, είναι ουσιαστικά μια ερμηνεία με διαφορετικά μέσα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Σε κάθε ανάσα, αστείο, τελεία, ακορντο,τελεία...τελεία τέλος.
ΥΓ1: ορισμένες φορές οι στίχοι του η μάλλον η πικρία τους μου θυμίζει τους κόρε ύδρο και πόσο κάθε φορά που το ανακαλύπτω μέσα σε ένα τραγούδι χαμογελάω...
ΥΓ2: φωτογραφία δεν έχει...δεν μου πήγαινε να βγάλω...πρέπει να ήμουν σα χάνος...
Posts
"Just give me some peace of mind"
3 days ago
Μοιράζομαι τις εντυπώσεις για το live του Άγγελου. Καθώς τον έβλεπα/άκουγα, ανθολογούσα τις επιρροές του: Lost Bodies, Κόρε Ύδρο (όπως είπες), Νίκος Καρβέλας, Μωρά στη Φωτιά, κάτι από την πρόζα της Πλάτωνος αλλά πολύ ελλειπτικό... Ένας φίλος μου έλεγε πως θα ταν καλύτερα χωρίς την κιθάρα. Ίσως, αλλά του δικαιολογώ ένα προκάλυμμα σε κάτι που θέλει αρκετό αυθορμητισμό και θάρρος για να το κάνεις.
ReplyDeleteΚαλή συνέχεια!