Εκτός τόπου και χρόνου (μέρος πρώτο)

Οι λιγοστές νέες κυκλοφορίες της περιόδου που διανύουμε (μπαίνουμε και στον μήνα των greatest hits συλλογών μη ξεχνάτε), ο "πυρετός" του countdown των δίσκων χρονιάς-δεκαετίας και οι bisexual προτιμήσεις της Lady Gaga ως απανταχού πρώτη είδηση, με έστρεψαν να ασχοληθώ μετά απο πολύ καιρό στη δεκαετία του '60, κυρίως μετά απο κάποια 60's παρτάκια που έκανα στο μαγαζί.
"Άκυρο" και εκτός χρόνου, αυτό το ποστ ασχολείται με κάποια ξεχασμένα διαμάντια της σημαντικότερης ίσως περιόδου για το ροκ εν ρολ.

1. Tell her no - The Zombies
Αν και θεωρείται ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια των Zombies
και ένα εκ των τριών που χτύπησαν το Top 10 του Billboard,
δυστυχώς δεν ακούγεται σχεδόν πουθενά πια.
Θα το βρείτε μαζί με το "she's not there" στον ομώνυμο δίσκο του 1965.

2. The last of the secret agents - Nancy Sinatra
Κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1966 σαν δεύτερη πλευρά του "How does that grab your gun darlin" το οποίο διαδέχτηκε το "these boots are made for walkin". Τι κοινό έχουν τα τρία παραπάνω? Βασίζονται όλα στο ρυθμό του "...boots" αλλά έχουν τη πλάκα τους και είναι απίστευτα groovy. Το "Secret agents" υπήρξε και βασικό θέμα για την ομώνυμη ταινία εκείνης της χρονιάς, αν και είναι το καλύτερο κατασκοπευτικό κομμάτι το οποίο δεν γράφτηκε ποτέ για τον James Bond!


3. Stingray - The shadows
Η κυρίαρχη μπάντα των βρετανικών charts πριν τα σκαθάρια ήταν αυτή εδω και μάλιστα μια μπάντα δίχως φωνητικά! Το "Stingray" ακούστηκε για πρώτη φορά εν έτη 1965 (οι Beatles είχαν ήδη πάρει την καθεδρία) και μπήκε με το ζόρι στο top 20 (#19). Στην original mono εκδοχή του "more hits" αξίζει να ακούσεται τούτο δω αλλά και τα υπόλοιπα της συλλογής μιας και ακούγονται πιο ακατέργαστα και "κομματακι" πιο γκαρατζιάρικα απο τα επίσημα.


4. I can't explain - The Who
Σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιο ξεχασμένο τυχαίο τραγουδάκι, έξω το θεωρούν από τα σημαντικότερα εκείνης της δεκαετίας. Στην Ελλάδα όμως έχει παιχτεί ελάχιστα και κακώς δεν το περιλαμβάνουν στις 60's playlists. Το πρώτο single των Who ως "The Who" (έχει προηγηθεί το "I'm the face/Zoot suit" υπο το όνομα High numbers) δίνει τις βάσεις για τον βρετανικό κιθαριστικό ποπ ήχο των δεκαετιών που θα ακολουθήσουν (ειδικά τις brit pop περιόδου) μαζί με δύο εξίσου σημαντικά tracks που βγήκαν εκείνη τη χρονιά, το "All day and all of the night" των Kinks και το "Paperback writer" των Beatles.

5. Wade in the water - Marlena Shaw
Ένα "κατάμαυρο" παραδοσιακό γκόσπελ τραγούδι που φτάνει πίσω στα χρόνια των σκλάβων και της καταπίεσης διασκευάζεται από την Marlena Shaw (απο τις πιο υποτιμημένες funk soul ερμηνεύτριες) με τη βοήθεια του τζαζίστα Ramsey Lewis κάπου στις αρχές των sixties. Σε έναν δίκαιο κόσμο θα γινόταν "θέμα" σε σκηνή του Ταραντίνο και θα το χορεύαμε με το καλό η τη καλή μας σε κάποιο σκοτεινό μπαράκι.


6. Dont look back - The Remains
Με δύο μόλις χρόνια ζωής σαν μπάντα (1964-1966) οι Remains έγιναν τότε γνωστοί λόγο του σαπόρτ τους στη τελευταία αμερικάνικη περιοδεία των Fab four και αργότερα απο τη συλλογή των Nuggets. Συνδυάζει υπέροχα τον τότε σκληρό πρωτοεμφανιζόμενο garage ήχο με τη χορευτική rock n roll διάθεση της εποχής.




7. Mister sun - Brigitte Bardot
Λίγο πριν τη Jane Birkin, o Gainsbourg είχε προλάβει να συνεργαστεί με το κατά πολλούς απόλυτο sex icon της δεκαετίας του 60. Το ονειρικό "Mister sun" υπάρχει στη συλλογή "The Briggite Bardot Show"του 1968, soundtrack του ξεχασμένου τηλεοπτικού σόου της Βebe. Για κάθε κομμάτι της συλλογής υπάρχει και το αντίστοιχο κλιπ. Αντίστοιχο ήχο προσπάθησε να βγάλει η Charlotte Gainsbourg στο "5:55" άλμπουμ του 2006.