vic chestnutt (1964 - 2009)...5 μέρες μετά...

Μερικές φορές ένα λάθος μπορεί να σε φέρει μπροστά σε ασχημες καταστάσεις αλλά και να σου ανοίξει πόρτες με τόννους από συναισθήματα. Το λάθος μου να μπερδέψω τον cody chestnutt με τον vic ήταν για μένα μια μεγάλη ανακάλυψη.

"Το πρώτο κομμάτι είναι αλήθεια μια απάτη. Το "Coward". Ποιός μπορεί να είναι δειλός και να βγάζει αυτόν το δίσκο. Είναι προσωπικός με τέτοιο τρόπο που σε αναγκάζει να πάρεις μέρος, να σκεφτείς τα δικά σου πάθη και ενοχές, να δείς ποιός είναι ο δειλός και να υψώσεις μια παντιέρα λύτρωσης."

στις 26-12 ο worker μας έστειλε mail και έγραφε πως ο vic την έκανε οικειοθελώς. Δεν άντεχε τους πόνους και έφυγε με τόννους από μυοχαλαρωτικά. δεν ξέρω γιατί με ενόχλησε η είδηση τόσο πολύ. Τον "ήξερα" 5-6 μήνες και κούρνιαζε στα πιο απόμερα κομμάτια του μυαλού μου και της ψυχής μου. τοσο το at the cut όσο και το skitter on take off με χτύπησαν κατακούτελα μήπως στοίχειωσε και το dark night of the soul??. Πόσο δειλός και πόσο γενναίος. Πόσο εδώ. Τόσο αληθινός. έφυγε γιατί πονούσε και τώρα ελπίζω να μην πονά πια. Να σηκωθεί και να δώσει μια σε όλη του τη μοίρα. Τώρα είναι πιο ελευθερος κι από ποτέ.

The courage of the coward is greater than all others. A scaredy cat'll scratch you if you back him in a corner. But I, I, I, I am a coward. But I, I, I, I am a coward. Courage born of despair and impotence...δειλός???ποιός????

εδώ μια συνέντευξη του για το at the cut....