[...]Είναι ίσως η σύγχρονη αστική του αντίληψη που διαμορφώνει με ανελέητα χτυπήματα το νέο καινοτόμο μουσικό περιβάλλον. Αντιμετωπίζει τις μνήμες, τα διάφορα ακούσματα με ανέλπηστα εθιστικό για εμένα τρόπο....Σαββόπουλος και Αμνηστία '64 αλλα και Έδω κανείς, Ελύτης και θεοδωράκης αλλά και κρυφά Μαρκόπουλος στο Πυροβολισμός στο πρόσωπο. Πολλές φορές όταν ακουώ τα Εδώ κανείς, Πυροβολισμός στο πρόσωπο αλλά και Λίγοι και φτωχοί βρίσκω τον εαυτό μου να σε κατάσταση άμυνας. Ακούσματα που νόμιζες ότι άφησες σε ένα συρτάρι μαζί με την υποτιθέμενη σχολική φορεσιά σου φανερώνονται μπροστά σου ξεγυμνωμένα από υπερφίαλα "έντεχνα" τεχνάσματα και ξαναγεννιούνται κάτω από τον αθηναικό ουρανό χωρίς κόμπλεξ "ανωτερότητας". Το περίεργο και πολύ όμορφο με αυτό το δίσκο είναι ότι είναι τόσο πολύπλευρος που προσφέρει διαφορετικές αναγνώσεις και μπορείς να τον κατατάξεις όπου θες ανάλογα με την ερμηνεία και την διάθεση σου.
Posts
No comments:
Post a Comment