 | Kendrick Lamar 'good kid, m.A.A.d city! (Interscope / Aftermath / Top Dawg, 2012) |
Ίσως το πιο πολυσυζητημένο hip-hop album για το 2012. Και μάλιστα ντεμπούτο album -πρώτο studio album πιο σωστά-. Μαζί με αυτό του Frank Ocean. Και έχει ενδιαφέρον να τα δει κανείς μαζί αυτά τα albums γιατί πρόκειται για δύο δίσκους από τις δύο πιο δημιουργικές ομάδες αυτή τη στιγμή στο χώρο. Ο δίσκος του Ocean από τους Odd Future -αν και δεν είναι χαρακτηριστικός του ήχου τους- και ο Kendrick Lamar από τους Black Hippy. Προσωπικά θεωρώ ότι πρόκειται για τους καλύτερους καλλιτέχνες που υπάρχουν σε αυτές τις ομάδες και ξεφεύγουν προς τα πάνω από το επίπεδο των ομάδων τους. Ας εστιάσουμε όμως τώρα στον δίσκο του K L καθώς για το Channel Orange του Ocean τα έχουμε πει σε προηγούμενο review.
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Πρόκειται για έναν πολύ μεστό δίσκο και θα εξηγήσω τι εννοώ. Όπως ανέφερα προηγουμένως αποτελεί τον πρώτο ουσιαστικά δίσκο του KL. Αυτό μετουσιώνεται σε έναν πολύ ζωντανό και γεμάτο ενέργεια δίσκο που μας λέει πολλά. Αυτό αφορά όχι τόσο την θεματολογία, αλλά το είδος και τις επιρροές που μας δείχνει. Είναι θα έλεγα ένας old-school hip-hop δίσκος από μια φρέσκια φωνή. Αυτό σημαίνει πολύ βρισίδι, slang, plain beats, αυξομειώσεις στο τέμπο και ωμό ραπάρισμα από πάνω. Έχοντας ως βάση αυτό όμως, προσθέτει παραπάνω layers, συνθέσεις από κλασσικά όργανα, μελωδίες και αρμονία στο σύνολο του δίσκου. Εκεί νομίζω κερδίζει και το στοίχημα, ανταποκρινόμενο στο θόρυβο που έχει γίνει γύρω από αυτόν. Η αντίθεση ανάμεσα στην ωμότητα της θεματολογίας και τη μελωδικότητα στις μουσικές του μας παρουσιάζει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, που θα περίμενε να ακούσει κανείς από πιο μπασταρδεμένα genres. Εμένα που θύμισε κάτι από Late Registration, ίσως τα soul και godspell samples να οφείλονται για αυτό. Νομίζω θα παίξει πολύ στους καλύτερους φετινούς δίσκους, σίγουρα στους ραπ δίσκους, αλλά και γενικότερα...
Τέλος κάποια στοιχεία για τα κομμάτια αναλυτικότερα. Ενδεικτικά για το εύρος των μουσικών επιρροών: MAAD City, για το mood του δίσκου: Money Trees -και προσωπικό αγαπημένο-, για το ραπάρισμα (flow) : Backstreet Freestyle.
9.5
Those will burn: Bitch Dont Kill my Vibe, Money Trees, Backstreet Freestyle, MAAD City
Posts
Βασικά το δυνατό σημείο του δίσκου είναι η θεματολογία του και πιο συγκεκριμένα το concept που έχει δώσει ο Lamar. Πολύ καλός δίσκος αλλά λίγο υπερεκτιμημένος. Το περιοδικό FACT ψήφισε το Compton ως την καλύτερη παραγωγή του Just Blaze (ήμαρτον), το egotripland έβαλε τον Kendrick 6ο καλύτερο rapper από το Compton ever πάνω από The Game και King Tee και άλλα. Το Section.80 ήταν επίσης πολύ καλός δίσκος και δημιούργησε μεγάλο buzz αλλά στo Good Kid, Maad City είναι εμφανές η δουλειά που κάνει η Aftermath στον τομέα της προώθησης. 90/100 από 26 κριτικές στο metacritic ...
ReplyDeleteέχεις δίκια σε αυτό που λες για την προώθηση, έγραφα τα ίδια για τον δίσκο του Ocean και είπα να μην γίνω γραφικός και να αναφέρω τα ίδια... Η αλήθεια είναι ότι προβλήθηκε πολύ, και ίσως είναι λίγο υπερκτιμημένος. Αυτό που προσωπικά νομίζω ότι αξίζει όμως, είναι ότι είναι ένας αυθεντικός hip-hop δίσκος. Μπορεί οι μελωδίες και τα ορχηστρικά να τον κάνουν να ξεχωρίζει, αλλά δεν χάνει την ουσία του. Αν ήταν να βγάλλει ένα καλό δίσκο ο KL αυτός είναι τώρα. Γιαυτό τον παρομοίωσα με το Late Registration. Γράφει αληθινά κομμάτια που έχουν σχέση με την ζωή (δυσκολίες, γκομενες και τα σχετικά), πρωτού χεστεί στο τάλιρο και αλλάξει θεματολογία. Και πάει στα αμαξια στα λεφτά και στο show off. Είναι ακριβώς στο όριο, ή μάλλον το έχει ξεπεράσει ήδη και πάει για το μεγάλο κόλπο, (βλεπε κατι τραγουδια με Gaga ktl). Συνεπώς τώρα ήταν η στιγμή του πιστεύω, εξ ου και η υψηλή βαθμολογία...
ReplyDeleteΜπορούσε ήδη να είχε πάει για το μεγάλο κόλπο και να κονομήσει...Το κομμάτι με την Gaga προοριζόταν να μπει στο άλμπουμ αλλά τελικά ο Lamar το άφησε εκτός γιατί δεν συμφωνούσε θεματολογικά με το concept του δίσκου. Παρακάτω μπορείς να τσεκάρεις τι ακριβώς εννοώ ;)
ReplyDeletehttp://www.kanyetothe.com/forum/index.php?topic=313845.0
ωραία η ανάλυση για το concept -πολύ αναλυτική βασικά-
ReplyDeleteκαι από τον ίδιο επίσης πολύ καλό και αυτό εδώ . Το quote του Snoop Dog που αναφέρεται είναι αυτό που εννοούσα και εγώ για την θεματολογία του δίσκου. Αυτό το κλισέ που συνήθως ακούγεται ως η ανάγκη του να γράφουν οι δημιουργοί για δικά τους βιώματα ώστε τα ραπσ να είναι αυθεντικά... Η τεχνική της χρησιμοποίησης της αφήγησης μιας ιστορίας, δεν είναι καινούργια και επιτρέπει στον Κ. να κάνει gangsta rap όντας Average Joe . Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένας Dr Dre από πίσω, άρα έχει τις πλάτες για το κάνει.- έχουν γραφτεί πολλά και για τις αναλογίες με το chronic-
ps1: αυτό που ξέρω για την συνεργασία με την Gaga αφορά το "bitch dont kill my vibe" στο οποίο θα τραγουδούσε η gaga κάτι verses -του Κ.- αλλά δεν πρόλαβε να στείλει την συμμετοχή της πριν την κυκλοφορία του αλμπουμ. Κάτι είδα και για ένα δικό της τραγούδι, αλλά νομίζω δεν έχει διαρρεύσει...
ps2: ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον και που μπαίνεις στον κόπο να σχολιάσεις, η συζήτηση δίνει πολλά περισσότερα και από το ίδιο το θέμα :P
Όσον αφορά τη συνεργασία με τη Gaga εγώ διάβασα αυτό που σου είπα. Βέβαια ότι και να πει ο καθένας, στο τέλος κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα (φυσιολογικό). Κουβέντα να γίνεται... Πάντως ο Dre δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά πράγματα εδώ (σε αντίθεση με τις δικές του δουλειές, με τον Eminem, τον 50 Cent και τον The Game). Εδώ περισσότερο έτοιμα τα βρίσκει και απλά βάζει το τελικό άγγιγμα που και πάλι όμως κάνει την διαφορά. Το Good Kid, Maad City μπορεί να μην είναι πολύ καλύτερο του Section.80 όσον αφορά τον Lamar αλλά είναι πολύ πιο επαγγελματική δουλειά και αυτό ακούγεται.
ReplyDelete