Mos Def Ecstatic (Downtown, 2009) |
Ο κύριος Dante Terrell Smith, κατά κόσμο Mos Def, είχε επικεντρώσει τα τελευταία χρόνια στην καριέρα του ως ηθοποιός, και είχε αμελήσει λίγο αυτή του μουσικού. Παρόλα αυτά επιστρέφει και μάλιστα με ένα δίσκο δυναμίτη! Και η αλήθεια είναι ότι τον χρωστούσε αφού έχουν περάσει δέκα χρόνια από τα κλασσικά πλέον Black Star και Black on both Sides. Ο νέος του δίσκος λοιπόν ξεκινάει χωρίς περιστολές: Με τον Martin Luther King να προσκαλεί σε αλλαγή. Cliché? Ίσως, αλλά η συνέχεια μόνο προβλέψιμη δεν είναι: Τα Supermagic και Twilite Speedball σε βάζουν στο κλίμα, και με το που φτάνουμε στο Auditiorium απογειωνόμαστε! Πραγματικό hip hop διαμαντάκι, όπως άλλωστε και τo Pretty Danger, το Wahid με τις ανατολίτικες μελωδίες του, το History με τον παλιό γνώριμο Talib Kwebi να συμμετέχει, το No Hay Nada Mass με τον Mos να τραγουδάει στα ισπανικά αλλά και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια να μην υστερούν σε τίποτα. Beats και samples δένουν με τον καλύτερο τρόπο με το emceeing έχοντας ως αποτέλεσμα υψηλών προδιαγραφών, σκεπτόμενο, ανεξάρτητο και φρέσκο hip hop, με κοσμοπολίτικη διάθεση και ανοικτό μυαλό. Στα συν το ότι ο δίσκος διαρκεί μόλις 45 λεπτά, ό,τι πρέπει δηλαδή για να τον ακούς ξανά και ξανά. Εγώ τον έχω ήδη λιώσει.
8.8
Those will burn: Auditiorium (ft. Slick Rick), No Hay Nada Mass, Pretty Danger, The Embassy (για την απίστευτη εισαγωγή!)
χωρίς εικόνα μεν, αλλά παίρνετε μία γεύση...
No comments:
Post a Comment