 | Ty Segall Twins (Drag City, 2012) |
Με εκνευρίζει αφάνταστα ο Ty Segall. Από το '11 έχει βγάλει 4 φουλ δίσκους και πολλά ψιλά 7'' ή ep's και όλα μα όλα γαμάνε μάνες. Πως μπορεί να παραμένει πιστός σε ποιότητα και να έχει τόση έμπνευση;;..Μάλλoν γιατί απλά είναι πολύ καλός, λέω στον εαυτό μου, σε αυτό που κάνει αλλά και γιατί φαίνεται ότι έχει μεγαλώσει (πέφτοντας στη μαρμίτα του ροκ εν ρολ) με τίγκα ροκ επιρροές.
Μετά το πανέμορφο Slaughterhouse αλλά και το ψυχεδελικό hair, πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μου και το twins. O Ty καταφέρνει να χωρέσει στις χαραμάδες που έχει αφήσει μεταξύ του slaughterhouse και του hair ένα δίσκο που έρχεται και κάθεται γεμίζοντας τα κενά με τον πιό ουσιαστικό τρόπο. Κάνοντας κάτι που δεν μοιάζει ούτε με το ένα, ούτε με το άλλο. Μια φυσική συνέχεια του Goodbye Bread (ίδια εταιρία έτσι κι αλλιώς) θα μπορούσε κάποιος να πει.
Τι έχουμε εδώ; Folk στο grunge και από εκεί στο κλασσικό ροκ και πίσω στο garage κι όλα αυτά δεμένα με πανέμορφα παραμορφωμένα σόλο, πανέξυπνα ριφς και μελωδίες κολλητικές.
Το πρώτο (Thank God For Sinners) και το τελευταίο (There Is No Tomorrow) θα μπορούσαν να ήταν τραγουδισμένα κι από τους beatles κι εδώ να ακούγαμε κάποιο cover. Όμορφα γκάζια όταν και όποτε χρειάζεται, δείχνοντας πως o Ty segall δεν είναι ένας δεκαεξάρης που βιάζεται να δείξει και να παιξει...κάθε κομμάτι τελειώνει όταν πρέπει (ακόμα και τα 2λεπτα), κι αφού σε έχει γυρίσει και ξεβιδώσει στο χορό...(You're The Doctor). Στο inside you heart βρίσκω το πιο ερεθιστικό riff και το τραγούδι γίνεται όλο και καλύτερο όσο περνάει η ώρα, αφήνοντας σου όμως χώρο για να χωνέψεις το The Hill που ακολουθεί και ίσως είναι το πιο βαρύ κομμάτι του δίσκου. Με τα φωνητικά από την κούκλα των thee oh sees να γεμίζουν την εισαγωγή και τις κιθάρες να ακολουθούν φτιάχνεται ένα μείγμα πανέμορφο. Το Ghost είναι αργό, βασανιστικό και το σολο του, που είναι βγαλμένο από τα 60's, σου πέρνει εύκολα το μυαλό...
Σπάνιο ένας τόσο καλός κιθαριστικός δίσκος (με την λογική του κιθαριστικού της δεκαετίας του '60). Το inside my heart με έκανε να ξαναπιάσω κιθάρα για σόλα και ριφς και μου θύμησε καμια 15αρια χρόνια πίσω την όρεξη να δουλέψω ένα όμορφο ριφάκι ακούγοντας τζεφερσον ερπλεην και χέντριξ...
υγ: περιμένοντας να έρθει να τον δούμε κι από κοντά....
_
7.9Μετά το πανέμορφο Slaughterhouse αλλά και το ψυχεδελικό hair, πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μου και το twins. O Ty καταφέρνει να χωρέσει στις χαραμάδες που έχει αφήσει μεταξύ του slaughterhouse και του hair ένα δίσκο που έρχεται και κάθεται γεμίζοντας τα κενά με τον πιό ουσιαστικό τρόπο. Κάνοντας κάτι που δεν μοιάζει ούτε με το ένα, ούτε με το άλλο. Μια φυσική συνέχεια του Goodbye Bread (ίδια εταιρία έτσι κι αλλιώς) θα μπορούσε κάποιος να πει.
Τι έχουμε εδώ; Folk στο grunge και από εκεί στο κλασσικό ροκ και πίσω στο garage κι όλα αυτά δεμένα με πανέμορφα παραμορφωμένα σόλο, πανέξυπνα ριφς και μελωδίες κολλητικές.
Το πρώτο (Thank God For Sinners) και το τελευταίο (There Is No Tomorrow) θα μπορούσαν να ήταν τραγουδισμένα κι από τους beatles κι εδώ να ακούγαμε κάποιο cover. Όμορφα γκάζια όταν και όποτε χρειάζεται, δείχνοντας πως o Ty segall δεν είναι ένας δεκαεξάρης που βιάζεται να δείξει και να παιξει...κάθε κομμάτι τελειώνει όταν πρέπει (ακόμα και τα 2λεπτα), κι αφού σε έχει γυρίσει και ξεβιδώσει στο χορό...(You're The Doctor). Στο inside you heart βρίσκω το πιο ερεθιστικό riff και το τραγούδι γίνεται όλο και καλύτερο όσο περνάει η ώρα, αφήνοντας σου όμως χώρο για να χωνέψεις το The Hill που ακολουθεί και ίσως είναι το πιο βαρύ κομμάτι του δίσκου. Με τα φωνητικά από την κούκλα των thee oh sees να γεμίζουν την εισαγωγή και τις κιθάρες να ακολουθούν φτιάχνεται ένα μείγμα πανέμορφο. Το Ghost είναι αργό, βασανιστικό και το σολο του, που είναι βγαλμένο από τα 60's, σου πέρνει εύκολα το μυαλό...
Σπάνιο ένας τόσο καλός κιθαριστικός δίσκος (με την λογική του κιθαριστικού της δεκαετίας του '60). Το inside my heart με έκανε να ξαναπιάσω κιθάρα για σόλα και ριφς και μου θύμησε καμια 15αρια χρόνια πίσω την όρεξη να δουλέψω ένα όμορφο ριφάκι ακούγοντας τζεφερσον ερπλεην και χέντριξ...
υγ: περιμένοντας να έρθει να τον δούμε κι από κοντά....
_
Those will burn: Inside your Heart,The Hill, Ghost,Love Fuzz, There is no tomorrow
Posts
No comments:
Post a Comment