Tricky - False Idols

Tricky False Idols (!K7, 2013)

Ξαφνικά, ξαναπάω σχολείο.
Ρωτάω που μπορώ να βρω μια κασέτα γραμμένη των portishead...γαμώ μου λένε, πάρε και αυτό...maxinquaye, tricky...κι αυτός από το bristol...

2013...

κι ακόμα με συγκινεί σχεδόν κάθε βόμβος, κάθε κούφιο μπιτ, κάθε στίχος του τύπου.

Τι είναι το false idols? Είναι δίσκαρος.
Γιατί?
Γιατί για μένα περιέχει ότιδήποτε αγάπησα και μίσησα στην παρέα του μπριστολ. Στην πιο γυμνή τους μορφή. Στην πιο απλή.

And nothing's changed
Feel the same
Is just sure the pace,
Still have the same.
(nothing's change)

Δεν ξέρω πως είναι να φτιάχνεις ένα δίσκο, ο οποίος αμέσως να μην χωρά σε κανένα χρόνο. Αλλά το false Idols θα μπορούσε να είναι για τον tricky to εισιτήριο για να το κάνει.
Τραβηγμένο να πει κανείς πως είναι timeless ο δίσκος? Μπορεί.

Αλλά μοιάζει τόσο σύγχρονος και ταυτόχρονα τόσο σκονισμένος, σα να βρέθηκε τυχαία στην αποθήκη της cool θείας σου απο τα μακρυνά '90ς.

Ξεκινάει πανέμορφα με μια διασκευή. Στίχοι δυνατοί που σε βάζουν στο νόημα. Και συνεχίζει στο πανέμορφο Nothing Matters...Με ένα refrain που προσωπικά μου θύμησε massive attack και μετά έρχεται το κολασμένο valentine..υπνωτικός ρυθμός και μια φωνή από τα '50...(πραγματικά απο τα '50s)...To parenthesis παίρνει ένα τραγούδι των antlers και το κάνει όνειρο. Στο If I Only Knew η φωνή της Fifi Rong και το στακάτα μπιτ με ξαναπήγαν χρόνια πολλά πίσω. .
Tribal Drums και Does it, δείχνουν πως η επιστροφή στις ρίζες του, ήταν το καλύτερο πράγμα για εκείνον. Ρημαγμένο μπάσο, και ψιθυροι μέχρι τα ουράνια..

Ελεγα πως το knowle west boy ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να φτιάξει πια...
το false idols όμως, είναι η νέα του αρχή.
Είναι τα άλλα, είναι κι αυτό..

και ξαναγυρνάω στο σχολείο...και είμαι 30...και δεν χωράω στη θέση μου. Και είμαι ο ίδιος. Tο ίδιο κι ο tricky..κι ας είναι πιο απλός. Κι ας μην γράφει δύσκολα...

_

9.4

Those will burn: Nothing Matters, Valentine, Does it, Parenthesis