Tuesday, September 3, 2013

Chelsea Wolfe - Pain is Beauty

Chelsea Wolfe
Pain is Beauty
( Sargent House, 2013)

Κατάφερα σε ένα μήνα διακοπών να μην ακούσω ούτε μισή νότα...
Ακόμα και σε 4 ώρες συνεχόμενης οδήγησης, προτίμησα τους ήχους της φύσης, των αυτοκινήτων, των χωριών και της πόλης.
Άν και άδειασα από κιθάρες, μπλιμπλίκια, στίχους, ρίμες, μπάσα κοκ..ένοιωθα πως έχανα την επαφή...όχι με το τι βγαίνει, αλλά με τα ακούσματα μου..παράλληλα διάβασα πολύ. Βιβλία (θα ήθελα να προτείνω πολλά...αλλά το Bad Monkey είναι άλλο πράγμα), κόμικς, το wired που είχα μείνει πίσω, και κάθε μέρα γέμιζα απο πληροφορίες και εικόνες, λέξεις και ιστορίες.


Από την άλλη τα αδέρφια ήταν πολυγραφότατα...σε ένα τεράστιο μουσικό εύρος, που 6 μέρες τώρα που κατεβάζω κι ακούω με έκανε να χαμογελάσω...(νταξ...μεταξύ μας μερικά δεν ακούγονται, αλλά δεν τους το λέω...).

Έτσι, έσκασε σα βόμβα, προχθές στην εφορία, που περίμενα για τον κλειδάρυθμο, το Imps of Perversion, και προσπαθούσα να κρύψω την κ@υλα μου απο τις γιαγιάδες που περίμεναν μαζί μου...
Θα μπορούσα να πω πολλά για τους Pop αλλά τα έχει πει ωραία ο stalker..

οπότε παρά την προσπάθεια μου να κλείσω το ποστ χωρίς να αναφερθώ στο δίσκο της chelsea θα το κάνω...

ο δευτερος δίσκος είναι αρκετά δύσκολος...ειδικότερα αν έχεις φτιάξει έναν εκπληκτικό πρώτο δίσκο.
Τι έχουμε εδώ...μια βαρετή chelsea.
Για να πω την αλήθεια όχι τόσο βαρετή όσο νόμιζα στην αρχή , αλλά αρκετά περισσότερο από όσο ήθελα και αρκετά μονότονη.
Όσες φορές κι αν το έχω ακούσει δεν έχω καταφέρει να ξεχωρίσω κανένα κομμάτι πέρα απο τα 2 πρώτα (φαντάζομαι αν έχεις ακούσει το feral love και το we hit a wall τα έχεις ακούσει όλα...).
Βέβαια, μετά τον έρωτα που έφαγα με το Αποκάλυψις ήταν σίγουρο ότι η σύγκριση με ότι έκανε θα ήταν αμείλικτη.
Νοιώθω πως το pain is beauty έχει έλειψη από πάθος και από το λίγο έξτρα που κάνει κάθε κομμάτι, κομματάρα..

Ναι, για να μην τον αδικήσουμε τελείως τα 2 πρώτα κομμάτια αλλά ίσως και το 5 (destruction....) να είναι όμορφα κομμάτια αλλά δεν μπορούν να ανατρέψουν μια συνολική εικόνα...


_
6.0

Those will burn: Feral Love, We hit a Wall και ίσως, ίσως το Destruction Makes the world Burn Brighter


υγ: μπορεί να φταίει ότι είμαι σε mood Parquet Courts ή στο νέο King Khan...ή ακόμα στα hiphop που βάζουν τα αδέρφια..


3 comments:

  1. έχει δυνατά live στο ΑΝ τον σεπτέμβρη γμτ, και εγώ στην πόλη της μπουγάτσας (sic)

    ReplyDelete
  2. Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ για το συγκεκριμένο δίσκο.

    ReplyDelete
  3. Μόνο βαρετός δεν μου ακούγεται. Το αντίθετο μάλιστα. Άσε που αν υπάρχει ένα κομμάτι που δε χρειαζόταν να συμπεριλάβει, αυτό θα ήταν το "Destruction Makes the World Burn Brighter". Παρεμπιπτόντως, το Pain is Beauty είναι ο τρίτος δίσκος της. Προηγήθηκαν τα The Grime and the Glow, Ἀποκάλυψις και η συλλογή με τα σκόρπια (τα οποία ηχογράφησε ξανά) και κάποια προηγουμένως ακυκλοφόρητα τραγούδια, Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs.

    ReplyDelete