 | Ebony Bones Bones of my Bones ( Sunday Best, 2009) |
“καὶ ἐπέβαλεν ὁ θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν αδαμ καὶ ὕπνωσεν καὶ ἔλαβεν μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσεν σάρκα ἀντ' αὐτῆς καὶ ᾠκοδόμησεν κύριος ὁ θεὸς τὴν πλευράν ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ αδαμ εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν αδαμ καὶ εἶπεν αδαμ τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου αὕτη κληθήσεται γυνή ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήμφθη αὕτη”
Με μία βιβλική αναφορά από την γένεση επιλέγει η Ebony Bones να τιτλοφορήσει το ντεμπούτο της, και όχι οποιαδήποτε αναφορά, αλλά τη φράση εκείνη πάνω στην οποία στηρίχτηκαν (και – μεταξύ μας – στηρίζονται) χρόνια και χρόνια πατριαρχισμού. Βέβαια, όσοι ήμασταν στην πρώτη μέρα του φετινού Synch και είδαμε την Ebony επί σκηνής δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για το αν η αγγλίδα παρουσιάζεται ως απολογητής/θιασωτής ή ο,τιδήποτε άλλο παρόμοιο της χριστιανικής ιδεολογίας. Η χειμαρρώδης, διονυσιακή εμφάνισή της καθιστά προφανή την ειρωνεία του τίτλου. Εξάλλου η Ebony Bones είναι μαύρη, ο θεός έπλασε από τα κόκαλα και τη σάρκα του Αδάμ τη λευκή γυναίκα.
Όσοι λοιπόν είδατε την Ebony Bones αυτό το καλοκαίρι, ξέρετε και τι να περιμένετε μουσικά από αυτόν τον δίσκο: τα πάντα! Ξεκινώντας από το punk και φτάνοντας μέχρι το afrobeat, το bones of my bones περιέχει 40 λεπτά οργιαστικής μουσικής. Από το κάλεσμα στα όπλα του W.A.R.R.I.O.R. στα πολιτικά φορτισμένα Story of St. Ockwell και In GOD we trust (Gold, Oil & Drugs) μέχρι την ανέλπιστα πιο ήρεμη και χαλαρή εκδοχή του Guess We'll Always Have NY (κορυφαίος τίτλος τραγουδιού για το 2009 – το Παρίσι πέθανε). Ανάμεσα και μέσα σε όλα αυτά, τρομπέτες, clapping, synths, κιθάρες, μπάσο, μπάσο και λίγο ακόμα μπάσο δίνουν τον ρυθμό, ο οποίος παραμένει σταθερός σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Πανέμορφος δίσκος. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που την είδαμε live πριν καν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο της. Τουλάχιστον αποδεικνύει ότι δεν έρχονται μόνο νεκροζώντανα συγκροτήματα… Εντάξει, δεν ήταν και τρεις φορές sold out, αλλά ας μην είμαστε πλεονέκτες!
Όσοι λοιπόν είδατε την Ebony Bones αυτό το καλοκαίρι, ξέρετε και τι να περιμένετε μουσικά από αυτόν τον δίσκο: τα πάντα! Ξεκινώντας από το punk και φτάνοντας μέχρι το afrobeat, το bones of my bones περιέχει 40 λεπτά οργιαστικής μουσικής. Από το κάλεσμα στα όπλα του W.A.R.R.I.O.R. στα πολιτικά φορτισμένα Story of St. Ockwell και In GOD we trust (Gold, Oil & Drugs) μέχρι την ανέλπιστα πιο ήρεμη και χαλαρή εκδοχή του Guess We'll Always Have NY (κορυφαίος τίτλος τραγουδιού για το 2009 – το Παρίσι πέθανε). Ανάμεσα και μέσα σε όλα αυτά, τρομπέτες, clapping, synths, κιθάρες, μπάσο, μπάσο και λίγο ακόμα μπάσο δίνουν τον ρυθμό, ο οποίος παραμένει σταθερός σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Πανέμορφος δίσκος. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που την είδαμε live πριν καν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο της. Τουλάχιστον αποδεικνύει ότι δεν έρχονται μόνο νεκροζώντανα συγκροτήματα… Εντάξει, δεν ήταν και τρεις φορές sold out, αλλά ας μην είμαστε πλεονέκτες!
8.2
Those will burn: We know all about U, Muzik, Guess We'll Always Have NY
Posts
No comments:
Post a Comment