Thursday, July 9, 2009

The Minus 5 – Killingsworth

The Minus 5

Killingsworth

( Yep Roc, 2009)


Οι Minus 5 είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό του αμερικάνικου ανεξάρτητου rock. Πνευματικό παιδί του Scott McCaughey φρόντιζαν πάντα να μένουν στη σκιά, αποφεύγοντας οποιαδήποτε μορφή δημοσιότητας. Και τα κατάφεραν να μείνουν σε ένα underground κοινό, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς την all star σύνθεση που έχουν σε κάθε δίσκο (πχ, μόνιμος κιθαρίστας του group είναι ο Peter Buck των REM). Οπότε είναι ξεκάθαρο, ότι οι Minus 5 ηχογραφούν και παίζουν μουσική γιατί απλά γουστάρουν να το κάνουν· χωρίς να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για πωλήσεις, αποδοχή και τα λοιπά.
Επίσης, πρέπει να ομολογήσω ότι οι Minus 5 είναι μία από τις μουσικές μου αδυναμίες. Οι μέχρι τώρα δουλειές τους με έχουν συνοδεύσει σε πολλές και διαφορετικές περιστάσεις ενώ το Down with Wilco που ηχογράφησαν με τους Wilco το 2003 και το επώνυμο album τους (γνωστό και ως The Gun Album) του 2006 ήταν από τους πρώτους δίσκους που πέρασα στο ipod μου, ενώ συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί. Οπότε περίμενα πως και πως την νέα τους δουλειά, πιστεύοντας ότι θα βρω μερικά ακόμα εθιστικά τραγούδια που θα καρφωθούν στο μυαλό μου και δεν θα φύγουν με τίποτα από εκεί, όπως έκαναν στο παρελθόν τα I’m not bitter, Hotel senator, Out there on the Maroon… Και δυστυχώς απογοητεύτηκα λίγο… Όχι ότι άλλαξαν ιδιαίτερα, απλά αυτή τη φορά εστιάζουν σε πιο ήπιες μπαλαντοειδείς συνθέσεις, ενώ αν υποθέσουμε ότι η μουσική που παίζουν είναι country rock, το Killingsworth είναι λίγο περισσότερο country, με τα πιο pop, catchy στοιχεία να έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Οπότε ο δίσκος είναι αρκετά κοντά στο Being There των Wilco… Ξεπερνώντας βέβαια το πρώτο σοκ, το αποτέλεσμα δεν είναι άσκημο. Κάθε άλλο. Καλοδουλεμένο, και προσεγμένο, 41 λεπτά όμορφης και αυθεντικής μουσικής που ξυπνάει εικόνες και αναμνήσεις από τις μη-παράλιες πολιτείες της Αμερικής. Δεν ταιριάζει βέβαια με θάλασσα, καφεδάκι και μετά ουζάκι στην παραλία – ούτε με το ελληνικό τοπίο γενικότερα – αλλά καταφέρνει να δημιουργήσει νοσταλγία και φευγαλέες σκέψεις επιστροφής. Τελικά τώρα που το ξανασκέφτομαι, άδικα ανησύχησα στην αρχή. Μια χαρά τα κατάφεραν και εδώ οι Minus 5. Να μπούμε σε ένα αεροπλάνο…

7.0

Those will burn: Dark Hand Of Contagion, The Lurking Barrister

No comments:

Post a Comment