The Field - Yesterday and Today

The Field Yesterday and Today (Kompakt,2009)

Ο κύριος Axel Willner (aka The Field) αποτελεί το καμάρι της περίφημης Kompakt records. Δυο χρόνια πριν με το From here we go to sublime μας είχε εντυπωσιάσει όχι μόνο λόγο της πρωτιάς του στη λίστα του metacritic.com με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς (τα οποία βγαίνουν από το μέσο όρο των βαθμολογιών από διάφορα περιοδικά, μπλογκ η e-magazines), αλλά και λόγο της ικανότητας του να μας προσφέρει ένα καταπληκτικό σύνολο συνθέσεων μέσα από ένα είδος μουσικής που εμείς οι και καλά δήθεν alternative τύποι αντέχουμε να ακούμε δυο, το πολύ τρία κομμάτια. Το κερασάκι στη τούρτα της λατρείας μου για τον Σουηδό ήταν η εμφάνιση του στο περσινό Synch. Αυτός και ο Kode 9 (από το ίδιο φεστιβάλ) ήταν τα καλύτερα εκ των ηλεκτρονικών σχημάτων που παρακολούθησα πέρυσι.

Στις 26 Μάιου κυκλοφόρησε στην Ευρώπη το Yesterday and today με πέντε καινούρια κομμάτια συν μια διασκευή (έκπληξη) στο “everybody’s got to learn sometime” των Korgis. Επίσης στο ομώνυμο κομμάτι συμμετέχει ο John Stanier, drummer των Battles.Αν και δε διαφέρει πολύ ηχητικά από το Sublime (συναντάμε κλασσικά πολλές λούπες, layers και samples η αυτά τα χαρακτηριστικά φωνητικά δίχως λόγια), το νέο του εγχείρημα είναι ελάχιστα λιγότερο mιnimal και ελάχιστα περισσότερο ambient με κάποια νέα στοιχεία όπως οι jazz αυτοσχεδιασμοί στα «ζωντανά» drums του “yesterday…” και του “sequenced”. Το σίγουρο είναι πως εμποτίζει στις συνηδησεις των ακροατών του, τον πλέον αναγνωρίσιμο και χαρακτηριστικό The Field ήχο. Ονειρικές συνθέσεις με βάθος αλλά και με ευφορική διάθεση πάνω σε techno standards.

Το Υesterday and today κατά ένα ανεξήγητο λόγο τον θεωρώ καλοκαιρινό δίσκο. Θα νιώσεις τη μαγεία του και τη θεραπευτική του ιδιότητα μετά από ένα δυνατό μεθύσι, ύστερα από μια κουραστική βραδιά, στο σπίτι , ότι έχει αρχίσει να ξημερώνει (Κάτι αντίστοιχο με αυτό που είχαν δηλώσει οι Massive Attack για το Blue lines, ότι ήθελαν να κάνουν ένα δίσκο που θα τον ακούνε οι ravers στο σπίτι τους όταν επέστρεφαν από τα πάρτι). Και όπως με το προκάτοχο του η όπως και με τα σφηνάκια που ήπιες εκείνο το υποτιθέμενο βράδυ, είναι ο δίσκος που θέλεις να τον πιεις (να τον ακούσεις δηλαδή) μονορούφι.

8.7

Those will burn: Yesterday and today, The more i do, Sequenced