 | The Hunt The Hunt Begins (Sacred Bones Records, 2013) |
4 χρόνια μετά την ηχογράφηση του δίσκου, καταφέρνει μια εταιρία να βγάλει αυτόν τον δίσκο στο κοινό...
Ηχογραφημένος το 2009 κάπου στη Βοστώνη, έρχεται τώρα, χρόνια μετά να κατακλύσει κάθε κύτταρο.
Ναι και φυσικά θα τον έβγαζε η Sacred. Δεν είχα καμία αμφιβολία.
και τι έχουμε λοιπόν εδώ...?
Έχουμε post punk.
Έχουμε κάτι μεταξύ killers και cure και ίσως λίγο christian death (και ΝΜΑ κα) και ήμαστε κομπλέ. Οι μετέπειτα cult of youth λοιπόν μας αποκάλυψαν κάτι καλύτερο από το τωρινό τους project...
Το mountains κομμάτι που σου κόβει την ανάσα...μπάσο και ένα ριφάκι κιθάρας που σε σηκώνει από την καρέκλα σου κατευθείαν.
Είναι σκοτείνος δίσκος...και ας μπερδεύει λίγο ότι "αμερικανίζει" περισσότερο από ότι θα ήθελα.
Βαριά μπάσα, σκοτεινιά...ηλεκτρικές κιθάρες με ρυθμικές μελωδίες, τύμπανα σκληρά...και φωνή βγαλμένη από τα καλύτερα των killers...ναι είναι το 15 minutes. Δεύτερο κομμάτι του δίσκου.
Κι όσο προχωράει ο δίσκος (μετά και το super summer of hate...) αυτή η αμερικανιά που τον διαπερνά, γίνεται όλο και καλύτερη...όλο και πιο rock, όλο και πιο ιδιαίτερη (set the rising sun).
Κάπου στο black and white (το μοναδικό μέτριο κομμάτι) γεννιέται η απορία...γιατί όχι το 2009?
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ανακαλύπτουν το τροχό (postpunk) αλλά αυτό που παίζουν είναι φρέσκο, έξυπνο και βαθειά υπνωτικό. Εθιστικό.
Οι κιθάρες στο scripts σε κόβουν σα μαχαίρι και το πιανάκι στο trainwreck σε βάζει σε μια κόλαση....κι έρχεται η αλά alice cooper στριγκλιά να σε ξυπνήσει...
O ουράνος γίνεται λίγο πιο μαυρος και τα 2 κομμάτια που κλείνουν το δίσκο έχουν τέτοια δυναμική που νομίζεις ότι μόλις τον έβαλες στο πικαπ...
κολασμένος δίσκος, αξίζει κάθε νότα του. Κάθε δευτερόλεπτο και κάθε ασήμαντη λέξη...σκάει στο τέλος της χρονιάς και παίρνει τη θέση του για την 5άδα....αντε να έρθει και το βινύλιο να μπούμε ακόμα πιο μέσα....
_
9.2Ηχογραφημένος το 2009 κάπου στη Βοστώνη, έρχεται τώρα, χρόνια μετά να κατακλύσει κάθε κύτταρο.
Ναι και φυσικά θα τον έβγαζε η Sacred. Δεν είχα καμία αμφιβολία.
και τι έχουμε λοιπόν εδώ...?
Έχουμε post punk.
Έχουμε κάτι μεταξύ killers και cure και ίσως λίγο christian death (και ΝΜΑ κα) και ήμαστε κομπλέ. Οι μετέπειτα cult of youth λοιπόν μας αποκάλυψαν κάτι καλύτερο από το τωρινό τους project...
Το mountains κομμάτι που σου κόβει την ανάσα...μπάσο και ένα ριφάκι κιθάρας που σε σηκώνει από την καρέκλα σου κατευθείαν.
Είναι σκοτείνος δίσκος...και ας μπερδεύει λίγο ότι "αμερικανίζει" περισσότερο από ότι θα ήθελα.
Βαριά μπάσα, σκοτεινιά...ηλεκτρικές κιθάρες με ρυθμικές μελωδίες, τύμπανα σκληρά...και φωνή βγαλμένη από τα καλύτερα των killers...ναι είναι το 15 minutes. Δεύτερο κομμάτι του δίσκου.
Κι όσο προχωράει ο δίσκος (μετά και το super summer of hate...) αυτή η αμερικανιά που τον διαπερνά, γίνεται όλο και καλύτερη...όλο και πιο rock, όλο και πιο ιδιαίτερη (set the rising sun).
Κάπου στο black and white (το μοναδικό μέτριο κομμάτι) γεννιέται η απορία...γιατί όχι το 2009?
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ανακαλύπτουν το τροχό (postpunk) αλλά αυτό που παίζουν είναι φρέσκο, έξυπνο και βαθειά υπνωτικό. Εθιστικό.
Οι κιθάρες στο scripts σε κόβουν σα μαχαίρι και το πιανάκι στο trainwreck σε βάζει σε μια κόλαση....κι έρχεται η αλά alice cooper στριγκλιά να σε ξυπνήσει...
O ουράνος γίνεται λίγο πιο μαυρος και τα 2 κομμάτια που κλείνουν το δίσκο έχουν τέτοια δυναμική που νομίζεις ότι μόλις τον έβαλες στο πικαπ...
κολασμένος δίσκος, αξίζει κάθε νότα του. Κάθε δευτερόλεπτο και κάθε ασήμαντη λέξη...σκάει στο τέλος της χρονιάς και παίρνει τη θέση του για την 5άδα....αντε να έρθει και το βινύλιο να μπούμε ακόμα πιο μέσα....
_
Those will burn: mountains, 15 minutes, summer of hate...etc, etc...
Posts
No comments:
Post a Comment