όταν ο worker έχει αμφιβολίες:[...]Ίσως να είμαι λίγο αυστηρός, αν το δεις λίγο πιο αντικειμενικά ο δίσκος δεν είναι κακός, αλλά φταίει το ότι κάθε φορά που βλέπω το όνομα του David Byrne περιμένω κάτι αντίστοιχο του παρελθόντος και κάθε φορά απογοητεύομαι..."
Αλλά μετά για κάποιο λόγο δεν το ανέβασα αμέσως και συνέχισα να ακούω το δίσκο. Και σιγά σιγά άρχισα να παρατηρώ τα χάλκινα που με εντυπωσίασαν στο The one who broke your heart και στα υπόλοιπα κομμάτια. Και άρχισα να σκέφτομαι, γαμώτο, τι απίστευτη ιδέα να ηχογραφήσουν όλα το δίσκο με brass band! Ενώ εγώ σαν byrne-junky που είμαι είχα επικεντρώσει όλη μου την προσοχή στις φωνές, από πίσω γινόταν ολόκληρο χάλκινο πανηγύρι που ούτε που το είχα αντιληφτεί. Χάλκινο αλλά περισσότερο funky/afro παρά jazz. Και ξαφνικά αυτές οι ασύνδετες, όπως νόμιζα στην αρχή, στιγμές άρχισαν να συνδέονται και να αποκτούν νόημα. Και στα τρία αρχικά κομμάτια προστέθηκαν το I am an Ape, το I Should Watch TV, το Ice Age. Και ως δια μαγείας ο δίσκος από αδιάφορος μετατράπηκε σε ένα δίσκο ιδανικής τραγουδοποιίας. [...]
Δεκαοκτώ: Babu Gury - Pieces
Δεκαεννιά: Madlib - Medecine Show#13
Είκοσι: Tame Impala - Lonerism
Posts
No comments:
Post a Comment