Τον Quantic δεν το ήξερα πριν από αυτόν το δίσκο. Ευτυχώς ήξερα την Alice Russell (btw, το πρώτο post του onewillburn ήταν για το Pot of Gold) και άκουσα το Look around the corner. Μετά από αυτό βέβαια διόρθωσα το λάθος μου, και περιττό να πω ότι 1 στις 2 ακούω κάτι από Quantic, όλο το καλοκαίρι και συνεχίζω στο φθινόπωρο. Ο τύπος λοιπόν είναι πραγματικά περίπτωση: κινείται κάπου ανάμεσα στην soul, την jazz, τη latin και ας πούμε την χορευτική μουσική. Οι πιο dance δουλειές του μου φαίνονται και οι πιο αδιάφορες, αλλά τα υπόλοιπα είναι κατά κανόνα οργασμικά. Σε αυτόν το δίσκο λοιπόν μαζεύει το καλύτερα στοιχεία του τα οποία συμπληρώνονται από την υπέροχη φωνή της Alice και έχουμε σαν αποτέλεσμα μία ώρα πραγματικής μουσική πανδαισίας. Soul με latin πινελιές που λειτουργούν εξίσου αποτελεσματικά τόσο με τη φωνή της Alice όσο και στα υπέροχα οργανικά που συμπληρώνουν την εικόνα. Αν και ο δίσκος είναι περισσότερος καλοκαιρινός, νομίζω ότι θα σταθεί μία χαρά και τον χειμώνα που έρχεται, οπότε για όποιον δεν τον έχει ακούσει είναι πραγματικά κρίμα! Ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά εγώ θα ξεχωρίσω το Su Suzy που με ανάγκασε κάμποσες φορές να το βάλω στο repeat. Μουσική που μπορείς να ακουμπήσεις πάνω της θα έλεγα...
Πέντε: Ταφ Λάθος - Μόνο με χρώμα
Έξι: Thee Oh Sees - Putrifiers II
Επτά: Κ. Βήτα - Χρυσαλλίδα
Οκτώ: Ty Segall - Slaughterhouse
Εννιά: Pan Pan - Ένα καλοκαίρι (μετά από 6 καλοκαίρια)
Δέκα:The Gaslamp Killer - Breakthrough
Έντεκα:Slug Guts - Playin' Time with the Deadbeat
Δώδεκα: Animal Collective - Centipede HZ
Δεκατρία: King Dude - Burning Daylight
Δεκατέσσερα: Lambchop - Mr. M
Δεκαπέντε: Frank Ocean - Channel Orange
Δεκαέξι: David Byrne&St. Vincent - Love this Giant
Δεκαεπτά: Tindersticks - The something Rain
Δεκαοκτώ: Babu Gury - Pieces
Δεκαεννιά: Madlib - Medecine Show#13
Είκοσι: Tame Impala - Lonerism
Posts
No comments:
Post a Comment