Phoenix - Wolfgang Amadeus Phoenix

Phoenix Wolfgang Amadeus Phoenix (V2 Records,2009)

Για μια ακόμη φορά, η τετράδα από τις Βερσαλλιες συνεχίζει να περπατά στον μοναχικό ηλιόλουστο μονοπάτι που η έως τώρα πορεία τους έχει χαράξει. Αν και “καλλιτεχνικά απελευθερωμένοι” και απαλλαγμένοι από την πρώην τους εταιρία (κυκλοφορούν το νέο τους δίσκο μέσω του δικού τους label) συνεχίζουν να φτιάχνουν groovy up-tempo, εξωστρεφή, ημι-αριστουργηματικά ποπ τραγούδια με μια μικρή ιδέα 80's prog πειραματισμού να πλανάται στον αέρα αυτη τη φορα.
Το γεγονός πως γίνεται ξεκάθαρο και παλι πως πρόκειται για κλασσική περίπτωση μπάντας “εμείς και όλοι οι άλλοι” όχι απλά τους πτοεί αλλά τους δίνει φτερά. Στο wolfgang amadeus phoenix έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις ένα γκρουπ που στήνει το δικό του πάρτι και να το διασκεδάζει περισσότερο από τους καλεσμένους του.
Δε μπορείς να πάρεις στα σοβαρά τους Phoenix αφού ούτε οι ίδιοι παίρνουν στα σοβαρά τους εαυτούς τους (απόδειξη ο αυτοσαρκαστικός τίτλος του άλμπουμ) και αυτό είναι ίσως και το μεγάλο ατού των ακομπλεξάριστων Γάλλων. Το ότι δεν σου δημιούργησαν ποτέ μεγάλες προσδοκίες λειτουργεί για αυτούς σαν αγχολυτικό με αποτέλεσμα ένα ακόμη όμορφο άλμπουμ, απογυμνωμένο από τη σοβαροφάνεια, το οποίο στοχεύει στη καλή διάθεση και προορίζεται όχι για να σου αλλάξει τη ζωή αλλά για να σου φτιάξει τη μέρα.

7.9

Those will burn: lisztomania, 1901, girlfriend, armistice